ดาวน์โหลดแอป
17.37% 我家太子妃超凶的 / Chapter 1004: 2.440 续命丹

บท 1004: 2.440 续命丹

那厢,老丈人和女婿一瞧,一大一小两个女人说着说着竟伤感上了,连忙扯了另一个话题道,“乔乔,再有四天,你就要准备出发前往玄兽森林秘境。东西可得准备充足了,那地方一个来回也得好两个月呢。”

  乔木回头望了自家老爹一眼,点点头。

  其实也没什么东西要准备,只是乔木想在出发前,再多画点符,以备不时之需便可以了。

  四人正闲聊着,黑子匆匆而入,见着诸人急忙行礼,随后便对乔忠邦道,“老爷。徐娘刚刚过来报了个讯,说是……”

  黑子偷偷望了魏子琴与乔木一眼,硬着头皮道,“说老夫人快不行了,想在临终前见见老爷和夫人。”

  乔忠邦霍地站了起来,继而长长地叹了一声。

  魏子琴便起身道,“老爷,那我们就过去一趟吧。”

  不管老夫人如何作,为人子为人媳的,在她临终之前过去见一面,也算是全了心里那份孝道了。

  乔木其实知晓,自家父亲先前去求了太子的恩典,将老太太留在了墨京城内。

  其余乔本家的人,连同徐娇那一家三口,都被流放去了西北荒漠,恐怕此生都没再折返的可能。

  父亲将老太太安置在华凌街上的一座小宅子内,乔木也是知道的,只是她没有多说什么。

  因为父亲想要为母尽孝,此乃天经地义,她一个当女儿的,能说什么呢。

  她的父亲,两世皆是这么个憨厚老实甚至有些愚孝之人。

  也许,魏氏欣赏的也正是他这一点吧。

  老太太是好是坏,乔木已经不想再作评价,她的事,乔木也不想再插手去管。

  将父母送出门后,乔木便有些无所事事了,一转身却被墨莲拽住了小手。

  “不开心?”墨莲眸光一动,伸手在她小脸上轻轻捏了一下,“没表情的呢。”

  你什么时候见我有过多余的表情了!

  乔木没想搭理他,负着一对小爪子就朝自家南竺园走去。

  “有啊,乔乔高兴的时候也会笑。不高兴的时候,会生气地绷着小脸!”

  乔木:哼!

  墨莲轻笑出声,拉着她的小手,陪她一道,在铺满细软树叶的小径上一路走着,“我记得你小时候,真是太不可爱了。整天面无表情不说,还老不说话让我去猜。”

  “幸亏本太子聪慧过人,你一个眼神下来,我立马心领神会,嗯,简直理解的不要太传神!”

  乔木扭过小脑袋瞪了他一眼,随后闷闷不乐地说道,“我去见过老太太。”

  悄然而去见了一面,并没有惊动任何人。

  当时她就知道老太太活不长久了。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1004
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ