ดาวน์โหลดแอป
8.4% 我家太子妃超凶的 / Chapter 486: 1.486 避世

บท 486: 1.486 避世

晚风迭起,轻拂过林间。

  纷纷洒洒的桃花瓣,如雪片飞扬,窸窸窣窣地沾落在那袭红衣之上。

  湖上波光粼粼,群鱼游动。水风清凉,蜿蜒流淌。

  这时,一抹破碎的小桃花瓣儿,飘落在她的唇上,一抹红润,不点而朱。

  月眉轻动,掀了掀眼皮,一双漆黑如幽潭般的眼眸微微张开了。

  “主人,你已经在这里躺了两天两夜了!”一只小树人蹦跶着跑了过来,晃了晃树手,“你再躺下去,浑身都要长小蘑菇了。”

  “球球。我睡了多久了。”

  “两天两夜呀。”小树人在她身边弹跳了几下,“主人,你起来吧。”

  乔木伸手捻起粘在唇上的破碎花瓣,冰珠似的眼眸,满含淡漠地移动了一下,侧过脸去看向小树。

  “我今天要做什么?”

  “主人,其实已经没什么事可做了。你这些日子,把所有的种子都种下地了。很多药种已经开始茁壮生长,而那些菜地,都能收好几轮的菜了。”

  “你去收了吧。”乔木伸手抓过一本薄薄的书盖在了脸上,“我在睡会儿。”

  小树:……

  “咕丢!”一颗小冰珠子滚到小树人脚下,从冰珠子上伸出一只小爪子,挠了挠小树人的树干。

  小树人没好气地伸出枝杈抽了它一下。

  “咕丢!”那颗冰珠子,自以为隐藏的很好,藏头缩尾地一直躲在小树人的枝叶下。

  偶尔靠近主人时,还只是偷偷地看她一眼,便又缩头缩脑地躲了回去。

  “别那么鬼鬼祟祟的!”小树人好气又好笑地教训了一句,“你以为主人是傻的,她早就知道你没滚了。”

  “咕丢?”

  “说人话!”小树人气得圈起树手,一拳头捶在冰珠子上。

  “主人躺了两天两夜,不饿嘛?”小水团可怜巴巴地问道。

  小树人叹了口气,转过头时,却忽地一愣,只见那片桃花树下,一抹红衣早已不见踪影。

  不知道有多久多久没来过这片山坡了。

  面对桃花林,被一圈碧水环绕。桃源坡上满布繁花绿草,馨香醉人。

  乔木立在一座无名的土坟前,久久地站在那里不动分毫。

  纤细笔直的身姿直凛凛地站在坟前,一身烈烈红衣下,纤纤十指从衣袖中钻了出来。

  手一动,两坛酒便出现在她手中。

  拍开酒封,乔木浅尝一口,便倒转酒坛,将酒水混入了泥土之中。

  各位同门,乔乔先饮为敬!

  “主人。”小树人蹦跳着一路小跑过来,“主人你?”

  “我是不是很久没来了?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C486
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ