ดาวน์โหลดแอป
98.6% 汉乡 / Chapter 1413: 第六十四章 雁门关

บท 1413: 第六十四章 雁门关

第六十四章雁门关

  云琅心中顿时了然,谜题刚刚解开,这大和尚就来了,巧啊!

  拿了一个干净的瓷杯,云琅倒满了略带羊骚味的茶水,摆在了那空的座位上。

  空悟和尚的步子迈的很慢,走的速度却一点也不慢,云琅刚倒好茶,他就已经进了茶棚。

  “坐北朝南,茶汤恰满!好啊!好啊!”空悟和尚带着满脸慈祥的笑容,笑呵呵说道。

  落座之后,空悟和尚这才双手合十执礼,向云琅、李长风和白冥一一见过。

  “几位施主,我们又见面了。”空悟和尚说道。

  云琅瞅着空悟和尚,这话说的,这两个老家伙早就在这里等着了,哪巧了?分明就是约定好的。

  “大师,还真是巧啊!哈哈。”云琅打了个哈哈,故意说道。

  他心中略有郁闷,好歹他也算是李长风和白冥的带头大哥,结果这俩家伙暗戳戳的做事,他竟然全不知情。

  空悟和尚气定神闲,很像那么回事的说道:“是啊,又见面了!施主,如今应是见过陛下了吧?贫僧所言是否已有了答案?”

  “大概一知半解吧!”云琅颔首说道。

  那些东西只是他的一点感觉,若非要把他说出来,云琅现在也说不清楚个所以然。

  纯粹,而又完全的是只可意会,不可言传的东西。

  空悟和尚和煦的笑容,让他的眼睛堆成了一条细缝,依旧笑意满满的说道:“一知半解就对了,对了!”

  云琅古怪的眼神瞅着空悟和尚,他教导弟子擅长让弟子用亲身实践去得出结论,但当他面对这么一个和他有诸多相似的做法的时候,内心却很是别扭,说话说一半,让人东猜西猜的,最是讨厌了。

  “大师,你不想再对我说点什么?”云琅问道。

  他现在的那些感觉,云琅清楚是真实而又正确的,但面对空悟和尚,他就想再验证一下。

  空悟双手合十,神态宝相庄严,说道:“不想!”

  这干脆又直接的回答,让云琅愣神了片刻,感到有些意外。

  白冥说道:“云小哥,接下里的路在于你!”

  这一点云琅自然是清楚的,他只是想再确定一番,看看这其中有没有什么更明晰一点的东西。

  人这一辈子,若是方向找不对,弯路走下来可是会把人给走废的,一不小心就会变成黄土一堆。

  “好,那就如此吧!进城。”云琅吐了口气,说道。

  云琅在这里遭遇的这些事情,可比他在大汉当永安侯要麻烦多了,这好像还不是一个纯粹玩脑子就能玩成的事。

  云琅觉得他现在就像是一个探宝的,或者是解谜的。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1413
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ