ดาวน์โหลดแอป
96.37% 汉乡 / Chapter 1381: 第三十二章 红颜命

บท 1381: 第三十二章 红颜命

第三十二章红颜命

  他和霍去病,几乎是绞尽脑汁的折腾了这大半天,这样以来,不都白做了嘛!

  这一会,可真的是无路可退了,除非天降神兵,否则谁也救不了。

  云琅和灵心门的弟子,被人家给包了饺子,牢牢的裹在了中间。

  而云琅和灵犀,成为了整个战场的最中心,在外面是灵心门的弟子和霍去病,他们守护这两个相对无语的人。

  而在再外面,就是天羽门、真武宗和皇室的人,形成了一个圈将姜尚等人圈在中间。

  “你说你都走了,你还回来做什么?”这句话,在这片刻的功夫,云琅已经在心中念叨了无数遍,一张口依旧还是这句话。

  灵犀虽然看起来有些狼狈,但笑容依旧是那般的甜美,她嘻嘻的笑着,说道:“我怕我再也见不到你了,我还想着嫁给你的,我不能就那么走了。”

  云琅苦笑了一声,挠头说道:“你走了,你可能还有机会嫁给我!现在,恐怕没机会了。”

  “苍天为证,大地为媒,我现在就可以嫁给你!更何况还有这么多同门和敌人的见证,我已经知足了。”灵犀的略带风•尘的脸颊上,满是羞涩。

  在这一刻,她虽没有身披红妆,却已然是云琅的新娘。

  云琅笑了起来,这第三世他倒是活成了侠骨柔情,也罢也罢。

  命运指向什么地方,那便走到什么地方吧,天意难违。

  天羽门那位眼角几乎要拖到脑后的长老,如女人般缓缓捻着他飘扬的白发,嘴角一勾,冷冽的笑了起来,“原来是一对绝命鸳鸯,难怪如此自找死路,老朽忽然间倒是有些下不去手了。”

  “风长老,难道要放走他们吗?”有手下从旁问道。

  风长老面容一冷,瞥了一眼说话的那名弟子,“你难道是要找死吗?我什么时候说过要放他们走了?”

  那名弟子摸了一把脸,讪讪的退到一旁,连忙闭上了嘴。

  “亲手斩杀一对绝命鸳鸯,实在是人生一大乐事。”风长老狞笑着,目光犹如贪婪的毒蛇。

  随着风长老的手势,一支支的羽箭再次呼啸而起,如张开的风帆般倾泻向了灵心门弟子。

  天羽门弟子人人善箭,能以羽箭啸鸣百步之外杀人于无形,乃是他们威震江湖的立足之本。

  犹如蝴蝶般身影翩谴的灵心门弟子,人人捧琴,悠扬的琴音在这西风凌冽的山巅,化为了一曲凄切婉转的曲调。

  乍起的琴音,形成了如波浪般肉眼可见的音浪,和飞蝗般的羽箭撞在了一起。

  虽无金铁,却有金铁交鸣之声,羽箭和音浪的撞击,打出了一片如烟花般灿烂的火花。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1381
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ