ดาวน์โหลดแอป
9.07% 汉乡 / Chapter 130: 第一二八章被人尊敬的感觉(求月票)

บท 130: 第一二八章被人尊敬的感觉(求月票)

第一二八章被人尊敬的感觉

  云琅想多留太宰一段时间!

  太宰身上的积蓄的死气浓郁的可怕,只要看看他坐在泥人堆里那副自得其乐的样子就知道,活着对他来说已经是一种负担。

  后世的时候有一种说法,叫做必死之人如果能够平安幸福的离去,也是一种幸福,至少直到临死的那一刻,他的生活质量很高。

  因此,很多患有不治之症的人都会签署一种协议,希望自己不要被医院过度的抢救。

  嬷嬷就是这种人,而云琅最后悔的就是没有把嬷嬷多留在世上一段时间,以至于嬷嬷去世之后,他几乎崩溃。

  现在,太宰也是这个模样,云琅当然不会干休,只要能让太宰多活一天他就要为止努力一天,哪怕这样做非常的自私,他也不肯放手。

  曹襄在泡温泉的时候遇到了云琅,他没有问云琅一天一夜不见人去了哪里,云琅自然也不会问他跟阿娇之间的斗争到底进行到了那一步。

  每个人都有隐私,各安其便最好。

  “材官将军韩安国死在了右北平的任上,这事你不知道吧?”

  曹襄趴在属于他一个人的温泉池子边上对躺在另一个池子里的云琅道。

  云琅摇摇头道:“不知道,倒是听说过韩安国这个人。”

  曹襄喝了一口羊奶道:“好人才总是死的很快,没用的人倒是活的跟老虎一般勇猛。”

  云琅笑道:“人才一般都会被用在刀刃上,你什么时候看见刀背上有缺口?”

  曹襄笑道:“是这个道理,所以你就不愿意当人才是不是?”

  云琅喝一口泡在温泉里面的米酒笑道:“我本来就不是人才,你这样的人才是,等你身子养好了,陛下就该多重用你这样的人。”

  曹襄笑道:“好好的话从你嘴里说出来,不知怎么的就带着浓浓的讽刺之意,弄得我都不好接话了。”

  云琅摇头道:‘真的没有讥讽之意,我是真的佩服你们这些保家卫国的人,我没本事保家卫国,对有这种本事的人从不敢有看不起的意思。”

  “当文官也没见你有兴趣啊!”

  “你把我看成一个泥腿子就很合适,千万不要拔高了,钻营了一个军司马,就是为了日子能好过一些,不至于被胥吏豪强给欺负了,没有别的意思。”

  曹襄又喝了一大口羊奶苦笑道:“我母亲说你看不起大汉的人……”

  云琅怵然一惊,然后笑道:“我有什么资格看不起?”

  曹襄想了想道:“我也觉得我母亲说的没道理。”

  云琅大笑道:“这就对了。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C130
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ