ดาวน์โหลดแอป
93.69% 夜半诡梦 / Chapter 697: 第三十四章 山中

บท 697: 第三十四章 山中

十四天前,迷雾包围的后山之中。

  吕清等人在山洞内休息了一个晚上,等到天蒙蒙亮之际,才搬开洞穴外的石头,从里面走了出来。一夜过去,山中的雾似乎又浓重了不少。山中潮湿阴冷,一旁的树叶上凝结了不少露珠。

  众人大喜过望,用随身携带的瓶子将露水收集起来,贝琪小心翼翼的摘下一片巨大的芭蕉叶,将上面的露水抹在脸上,简单清洁了一下皮肤。他们忙忙碌碌的收集了半天,总算每个人都将原本的空瓶装满了。

  李泽言带着陈知和刘轲离开了,倒并不是他们脱离团队,而是李泽言说这附近可能有食物可寻。在这深山之中,就属他和单宏伟经验最丰富。可如今单宏伟需要照顾李尘音,根本无暇分身。

  三人离开了将近两个小时,就在众人开始为他们的安全担忧之际,李泽言不负众望的带着其他二人平安归来。而三人的背包中,则装满了野果子。

  “厉害了,我的李哥。”戴时凯惊奇的看着他从包中倒出大量青绿色的野果,顾不上感谢,捡起一个擦了擦便往嘴里塞。他们一行人已经很久没有吃饱过肚子了,这些野果虽然酸涩,但对众人来说,却是最后生存的希望。

  “妈的,真是太难吃了。”戴时凯一边吃,一边抹着眼泪。他一向不喜欢酸味,这些野果吃的他眼泪汪汪,却又根本停不下来:“我发誓,从今以后再也不挑食了。真的,哪怕是五分熟的香煎牛排,还有法国鹅肝,我都能吃得干干净净。”

  “兄弟,别说了,我越听越饿。”陈知苦着脸道:“以前干记者的,长期赶稿子顾不上吃饭,每次都随便泡一桶方便面凑合解决了。那阵子我觉得泡面就是世界上最恶心的食物,我发誓,就算饿死,死外面,也绝不吃一口方便面!可是现在,我好想吃康帅傅红烧牛肉面啊,真的香。”

  “两位哥哥,都别说了好吗,我眼泪都要下来了。”刘轲放下手中的野果,鼻涕眼泪混着流了一脸:“我现在才知道流落荒岛是有多绝望,我好想回家,好想吃饭啊。”

  看着三个大男人抱头痛哭,一旁的贝琪和杨越男捧着野果子,反而“噗”的一下笑出了声音。

  “嚎两嗓子得了啊,人家小姑娘还没哭呢,你们三个大男人干嘛呢。”陈硕有些无奈的拍了拍戴时凯的肩膀,给他递去了一张纸:“赶紧擦擦,你那大鼻涕都快流嘴里了,看着给我恶心的,都快吃不下了。”

  “你懂个屁,男儿有泪不轻弹,只是未到伤心处。我是真的受伤了……呼……”戴时凯接过纸,狠狠擦了擦鼻涕。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C697
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ