ดาวน์โหลดแอป
90.09% 归途的路 / Chapter 398: 第427章 米馍

บท 398: 第427章 米馍

正月初八,

  暖阳,

  吃过中午饭,天浩收拾行李准备回成都,这次天浩一个人走,天泽不去。

  老妈给天浩装了腊肉,腊肠,满满的一行李箱,下午两点多的车,老妈执意要送天浩去火车站,天浩没让送,天泽送到车站,进站时天浩挥手道:“你回吧,我走了。”

  天泽头也没回的就回去了,天浩还转头看了一眼他的背影,火车启动的时候,小城渐渐消失在眼前,天浩有一丝丝的伤感,情绪涌上心头。

  一个人坐火车也不是第一次,但这次天浩感觉格外不一样,拥挤的车厢里,各色各样的人,但大多都是外出打工的人,靠在椅子上睡觉能让情绪安定一点。

  醒来已是夜里,窗外一片漆黑,车窗上一层薄薄的水雾,天浩用手指轻轻的写了两个字“加油”,他这是为自己加油,也为明天加油,他希望未来的每一天都越来越好。

  醒来后再没睡着,车厢里大部分人都睡了,天浩就这样呆呆的看着窗外,火车缓缓到成都的时候,已经是第二天中午,十来个小时在火车上天浩就吃了一桶泡面。

  刚走出车站,电话就响了,天浩掏出手机一看是菲儿打的,天浩掩饰住疲惫的嗓音说:“菲儿,中午好。”

  “天浩,你猜我在哪?”

  “你不会和你闺蜜在聚会吧。”

  菲儿俏皮的道:“我在火车站,今儿人好多呀。”

  “你在车站,是来接朋友吗?”

  “傻瓜,我来接你呢,我知道你这会儿到站。”

  “接我?你在哪儿呢?”

  天浩一边说着一边四处张望,车站人流涌动,根本看不到菲儿的影子,菲儿说:“我在出站口,穿件白色羽绒服,我举手你看看。”

  天浩来回张望,终于看见了菲儿,他赶紧走过去说道:“谢谢你来接我啊,你怎么知道我这会儿到站。”

  “因为昨天聊天你不是告诉我了,你说了你买票到站的时间呀,你这什么记性。”

  “我就随口一说,没想到你记心上了。”

  菲儿有些害羞,她带着天浩径直往停车场走去,这次菲儿开了辆宝马,把行李放在后备箱,坐在副驾驶,菲儿问:“坐车累坏了吧,走,我先送你回家洗漱下,然后带你吃饭。”

  “菲儿,谢谢你来接我,我真没想到,这座城市你给了我很多温暖。”

  “谢什么谢,反正我在家也无聊,闺蜜天天叫我不是酒吧就是聚餐,我都腻了。”

  “那咱们走吧。”

  菲儿发动车子,车缓缓的往市区开,年后的成都仿佛焕然一新,菲儿开车还是这么稳,天浩看着菲儿的侧脸,很美。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C398
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ