ดาวน์โหลดแอป
83.55% 归途的路 / Chapter 369: 第398章 接人

บท 369: 第398章 接人

被伤过的心还可以爱谁?天浩不知道答案,也没有答案。

  想找个人倾诉,想给老妈打个电话,可他又想了想,不想让老妈担心,他想到了刘洋,好久没联系了,不知道他最近过的如何?

  蹲在路边,拨通刘洋的电话,很快就接通了,电话里刘洋一如既往的开心,他笑着说:“浩哥,最近咋样啊?好久没联系了。”

  “我最近还好,你呢?”

  或许刘洋根本没从天浩的声音里听出来什么,他回答:“我好着呢,不过这边工作越来越不好干了,已经辞职。”

  “好着就行,告诉你一件事。”

  “什么事?”刘洋问。

  “我他妈的失恋了,被人甩了,这会儿心里很难受。”

  “卧槽,既然敢甩你,没天理啊。”

  刘洋显得很惊讶,天浩接着说:“对,把我甩了,我真特么想不通,我对她那么好的。”

  “你说的是杨朵吗?她也太过分了吧,这种女人不配你,以后你会遇到更爱你的人,别难过了。”

  “老子的心情你真的无法体会,哎,我太难了。”

  说着天浩既然哭了,刘洋在电话里有些不知所措,他一个劲儿的安慰天浩,可语言都是苍白的。

  刘洋说:“我最近考虑该换地方发展,还没想好地方,成都怎么样?”

  “成都很好啊,你来的话咱们就有伴儿了,你考虑下。”

  听天浩这么说,刘洋有些心动,他说:“那我得和媳妇儿商量商量,到时候给你回电话,总之你别太难过了,好女人多的是,听我的。”

  和刘洋通完电话,天浩一口气就走回了家,家里很安静,天浩鞋也没脱躺在床上,眼睛直勾勾的盯着天花板,脑海里如电影版回放着他和杨朵的点点滴滴。

  尘封的记忆阀门就这样打开了,如洪水一般汹涌,天浩终于明白有时候能杀死一个人心的不一定是匕首,可能是一段刻骨铭心的感情。

  没有关灯,就这样静静的躺着,一夜未眠。

  早晨去上班,坐在办公室天浩无精打采,王冬云小声问:“天浩,你昨晚没休息好吗?”

  “嗯,失眠了,我是不是没精神?”

  “看你无精打采的,我去给你泡杯咖啡,刚好我也要泡一杯。”

  “好,谢谢。”

  王冬云现在对天浩还是比较好的,时不时的对天浩关心着,王冬云把咖啡给天浩递过来,热腾腾的,天浩小抿了一口,很甜。

  “我给你加了糖,知道你喜欢甜。”王冬云笑着说...

  “原来你都记住我的口味儿了,不错哟。”

  “嘻嘻。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C369
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ