ดาวน์โหลดแอป
52.88% 一只眼睛的怪物 / Chapter 1292: 第一千三百二十二章 我就是我

บท 1292: 第一千三百二十二章 我就是我

灵的这句话让库伊图兰背后一凉,这是直接让他忘却自己是谁啊。这样的事情可要不得,前车之鉴就在眼前,他可不能重蹈覆辙。

  他是有野心的,是有这抱负的,这一刻屈服于这个灵之下只是因为自己还没有掌握压制这个灵的方法。他是不会甘心做别人的傀儡的。不,现在他的身份只是做别人的躯壳,是别人驱使的对象,是一个没有自主行动力的木偶!

  这是库伊图兰最为头疼的事情,他可不想就这样被这个灵所控制着,这真的是一件非常痛苦的事情。

  “我说的那一点你可要记好了,这是很重要的事情,否则,你我无法驾驭那么强大的能量。”灵继续说着,他们现在有点额时间,就跟灵说的那样。

  那些活死人正不断的重新站起来,虽然势头没有之前那么猛烈,但是也足够守灵人的队伍抵抗一阵了,而且这些活死人会源源不断循环站起来,即便很多已经被守灵人打的缺胳膊少腿……

  “我们有的时间,所以该获得的东西总归会获得,这些日子我们如此大规模的行动是因为我们找到曾经的那个不可控因素,只要能够重新获得那个不可控因素,我们就可以瞬间得到我们想要的东西……“灵的内心已经澎湃,他丝毫没有注意到库伊图兰的异样。

  库伊图兰不愿意忘却自己,他就是他自己,他不愿意去演别人,这是一个人让他非常头疼的事情。对于灵说的这些东西他一点也不关心了,如果连自己都做不了,拥有那么强大的力量又有何用。

  这点他是绝对不能答应的。

  “我,不会忘却我是库伊图兰。”意识当中,他斩钉截铁,即便是现在灵撤销所有的能量贡献他也要说出这句话。这是他的态度,他不会去委曲求全。

  “嗯?你刚才说什么?”很显然灵对于他的这个抉择有点不相信。

  “我再说,我就是我,不是什么幽魂!”库伊图兰很是果断。

  “难道,你忘了,你现在无法获取那么多的能量么,你是要依靠我,才能强大的,所以现在一切都要听我的!”

  “我可不是那个青涩少年,你忘了,等式的两边是一样的,你们当初能够一起走下去,只不过是因为你们拥有着同样的目的。”

  “你,还是这么一意孤行的话,我就要收回我的能量了。”

  “你收回,那么你就要沉睡下去,而且是一直沉睡下去。”库伊图兰的语气中带着讽刺,这种讽刺也是发自他的内心。

  这些灵始终觉得能够调动能量就可以指手画脚,他们始终忽略了一件事,没有唤醒者的意识,他们怎么也不可能存续在这个世界之上。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1292
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ