ดาวน์โหลดแอป
31.71% 一只眼睛的怪物 / Chapter 774: 第八百零四章 巫袍

บท 774: 第八百零四章 巫袍

比格斯巫婆很震惊这个不靠谱的通灵书就然能够感受到了她的情绪。

  不可思议,难以置信!

  通灵书自己也没有想到,自己这么随口一说的话居然会让它的主人伊戈尔的情绪也上升到了一个新的高度,这个高度自然是惊诧,这种惊诧的表现对于通灵书来说还是很有利的。因为只要伊戈尔不生气,那么惩罚就不会到它的头上,这一点它很确信。

  这么点点时刻通灵书有点骄傲自满起来,本来么它就是很高傲的,现在这种被人敬仰的感觉还是很爽的。

  事实上大巫婆并没有对这本通灵书有敬仰之意,她只是感到震惊,这个不靠谱的通灵书这一刻还能有这么细致的时候。

  通晓一个人的情绪并不是一件很难的事情,但是能够知道这个情绪的细节那就是不容易的事情了。

  虽然大巫婆没有对通灵书有着敬仰之情,但是倒是对它刮目相看了,毕竟不是每个人都能做到这样的。

  “为何你在我的占卜房就不能够这样呢?”大巫婆疑惑的说,显然她对这本通灵书的感觉有点变化了,从刚才的彻底放弃又慢慢转变成现在的态度,这种态度的转变也是因为通灵书的表现导致的。

  这个事情充分说明一件事情,那就是说服人最好的办法就是靠事实,描述的再好的未来不及现在做出来的事情。通灵书无意中的一句话居然让别人对它的看法有所改观,这足够说明事实说话的力量有多大了。

  但是通灵书好像不是太明白这个道理,它并没有进行反思。

  “什么什么,什么在你的占卜房?”通灵书这一刻对于大巫婆的这个话格外在意,毕竟它是要为大巫婆排忧解难的。

  大巫婆被这通灵书搞愣住了,然后一想到通灵书那不靠谱的尿性,还是无奈的摇摇头:“算了,你能知道些什么。”

  这句话说起来轻描淡写,但是通灵书听到了滋味就不一样了,它觉得这是在讽刺它,一时间它身上带有的那股子傲气就全部上来了。

  “什么,什么叫我能知道什么,我可是大名鼎鼎的索罗恩大人的作品,我能知道的东西自然比你多。不要小看人!”通灵书的样子似乎有点气急败坏了……

  可是大巫婆根本就不搭理它,自顾自的继续对未来忧心忡忡。

  “你有什么问题说出来看看啊,看看我到底知不知道。”通灵书大喊大叫,它对这个大巫婆说的事情很在意。

  没办法一身傲气的人被人质疑这种感受是很难受的,通灵书无论如何也要争一口气。

  “行了吧,你也不要挣扎了。”伊戈尔都有点看不进去了,他最讨厌通灵书这种趾高气昂目空一切的态势。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C774
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ