ดาวน์โหลดแอป
4.82% 一只眼睛的怪物 / Chapter 116: 第一百四十五章 比耐性

บท 116: 第一百四十五章 比耐性

伊戈尔打了一个哈欠,身边的卡迪已经沉默了很久他有点儿不适应。

  他也不知道自己到底等待了多久,反正时间已经算很久了,因为他的肚子已经不叫了,早就饿过了头。

  天色逐渐在变暗,可是头顶上模模糊糊的太阳却不见任何挪动迹象,有是有,但和伊戈尔印象中的挪动速度和方位都不一致。

  这个比耐性的活确实不是那么容易干的……

  一般人早就因为饥肠辘辘跳起来挥舞全身仅剩下的力气了,挥舞完,内心是畅快了,但是那身体就……

  本来就所剩无几的体力还被愤怒的情绪所左右,最后落得只能看着天空大地无可奈何的本能的发出最后一丝丝呻吟……

  这种得不偿失的场面常年发生在幽维恩大陆的各个城市,但是即便这样的场面数不胜数,但还是有很多人不吸取其中的教训,然后在比耐性的决斗中输得连裤子都不剩下。

  怪物卡迪是一个聪明的家伙,他知道饥饿时不能胡乱消耗体力,否则也会变成众多躺在地上不住呻吟的傻瓜之一。所以他闭目养神,不说一句话,很合理的安排身体内仅有的能量,当然他选择沉默的百分之六十八点七八的原因是因为伊戈尔的所作所为让他步入绝望的境地。

  我们的主人公伊戈尔是一个很聪明的人,他自然也不会犯那种低级的错误,把自己身体内仅有的能量浪费到发泄和抱怨上,他比一般人要聪明很多,所以他也不会像卡迪那样缄默不言,他觉得选择的方式更加稳妥,对方一定会上他当的。

  伊戈尔选择絮絮叨叨,现在你应该清楚为什么他的体内会住着一个会讲故事的老奶奶了吧,因为他本身就够絮叨的。

  “我不晓得为什么,这里总是有种家的感觉,难道我以前也是在这里生活的不成么。”伊戈尔已经到了胡言乱语的地步,他觉得他说的越多,对方会越迷惑,因为对方没法分辨他说的哪句是真哪句是假……

  我的这种方式比他们抱怨与发泄要强很多倍,内心的伊戈尔自己安慰自己,因为饥饿又来找他了,身体的其他部位都不约而同的找伊戈尔要个说法。

  这仅剩下的能量凭什么给那张不停惹是生非的嘴巴,凭什么逃命的时候才想起双腿双脚,凭什么重活累活都是手臂和肩膀去扛……

  这仅有的能量怎么着都应该流着一会逃命用,怎么能够这么轻易就给浪费了。

  伊戈尔身体的各个部位都在向他造反,双腿时不时抽搐一下,肚子时不时咕嘟一下,就连一直不怎么参与讨论的任劳任怨的脚掌都给他传来一阵麻木感。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C116
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ