ดาวน์โหลดแอป
4.74% 一只眼睛的怪物 / Chapter 114: 第一百四十三章 亮光

บท 114: 第一百四十三章 亮光

伊戈尔这份不知从哪来的自信算是把卡迪给彻彻底底的击溃了。

  卡迪一脸懵懵懂懂,不管伊戈尔解释的多么生动,他都是云里雾里。

  他不明白为何一会要充当导游,也不明白为何自己突然间就没有了慌乱的情绪。

  伊戈尔那絮絮叨叨的声音似乎有一种魔力,让他不知不觉就安静了下来,而且不再担心任何事情。

  “我就觉得这个红叶树也挺奇怪的,我一直想知道为什么他初夏的时候树叶就会变绿,而一到暖冬树叶又一股脑的变成红色了呢?”

  这时候伊戈尔脑海里思来想去的居然还是红叶树……卡迪虽然很是不解,但精神状态已经被击溃的他已经没有余力去反击了,卡迪现在就是一条待宰的羔羊,任凭这个幽风谷处置。

  当然,卡迪心中还是保存了一丝丝希望,这丝希望是伊戈尔留给他的,虽然只有那么一丁点,但好歹也算是他对伊戈尔这个难得的人类朋友一丝毫的尊敬。

  除了这份尊敬带给他礼貌上的一丝信任,卡迪已经对走出这幽风谷不抱有任何想法了。

  亮光?在卡迪看来,大白天里这幽风谷到处都是亮光。

  如果跟着这亮光往外跑,简直就是瞎胡闹。如果真那样做,就是两人在这个幽风谷里瞎转悠,根本不可能找不到任何的方向。

  跟着亮光往外跑,卡迪好好的想了想这句话,最后还是得出一个尴尬的结论,那便是还是别闹了。

  伊戈尔继续絮絮叨叨,他眼里一切都是新鲜的,一点也没有管那已经渐渐变暗的天色。

  “哎,你说你在这个山生活了这么长时间怎么就没有发现这么多有趣的东西呢。”伊戈尔扯了扯手上的绳索,把这个问题抛给卡迪。

  “嗯,我在耐心等待你说的那个亮光,能不能让我安安静静的在这里等一会。”卡迪的大眼睛早就闭了起来,对于他来说,现在周围已经没有什么值得他去关心的了。反正怎么也走不出去,今晚注定要在这里过夜,还不如乘现在是白天好好休息一会,以便等到夜晚降临的时候,好有精力去预防那些野兽。

  “呃,也对,用心去聆听这里的没一切,说不定能听到什么意外的声音呢。”看到卡迪不愿意理睬自己伊戈尔便找了一个方式自己安慰自己。

  不过话也说回来,他们此刻被困在这幽风谷的一团迷雾之中,哪也去不了。虽然伊戈尔发现这个雾是个假的,可假归假这个雾就是不散去,伊戈尔拿他一点办法也没有。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C114
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ