ดาวน์โหลดแอป
21.4% 一些不该说的往事 / Chapter 155: 第一百二十二章 盗洞的选择

บท 155: 第一百二十二章 盗洞的选择

这时候,李欣雅靠着刑立,站在一旁看着老兵的动作。而大熊从水里出来之后,就开始把自己裤子上的水拧出来,一个人正忙活着。所以就只有秀才一个人跟着老兵,来回跑动着,而我们几个就站在一旁看着。

  但我忽然有些担心,这探穴本领如果真的像猴子所说的那么厉害,为什么现在已经忙活了很长时间了,怎么还没有探出结果来?

  想到这里,我就有些头痛,而身后的猴子早已经等得不耐烦了,一个人坐在地上开始闭目养神。我回头看了一下,这家伙都他妈快要睡着了,真不知道之前那股劲是从哪里来的。

  话说回来,现在这个时候,之前那些恐怖的小阎王却不知道去了哪里,已经没有任何动静了,好像是都撤回去了一样。而这虫子的举动实在是有些让人琢磨不透,好像就只是让我们不敢从这里出去,完全没有要攻击我们的意思,这和大熊所介绍的小阎王完全不同。

  但现在,我们必须先把精力放到眼前这个局面上,至于如何离开这个地方,就只能待会再去思考这个问题了。

  而李欣雅忽然窜了过来,跑到我身边,对我说道:“小笨狗,你说这水底下会是什么?”

  “我怎么知道,这底下搞不好又是个很大的地方,或许还有些危险,”我看向这个丫头,继续说道:“还有,我不是说过不要再叫我小笨狗了吗?”

  这时,我们身后的猴子听到这话,忽然笑了起来,说:“原来你这家伙还让别人给起了个外号,叫什么小笨狗,哈哈哈……真他妈配……”

  “去你的,你个死猴子!”我回头骂道,这家伙笑得快要躺在地上了,而且他的笑声十分难听,在这个昏暗的峡谷里面,就像是鬼嚎一样,特别瘆人。

  但猴子笑起来就停不下来,眼瞅着就要满地打滚,直到秀才过来踢了他一脚才作罢。

  而李欣雅看着我,就吐了吐舌头,笑着说道:“之前不都叫习惯了嘛,以后再改。”

  “叫习惯了就改不回来了呀,姑奶奶,另外,你怎么这么有精神?我都快累死了。”我不由得苦笑了起来,一边揉了揉自己发酸的眼睛。

  李欣雅继续笑着,说道:“这很正常呀,我和老冰棍盗墓的时候,经常就是一天两天的不睡觉,都习惯了。再说,我经常能靠着老冰棍睡一会儿,特别舒服,怎么?要不我坐下,你躺一会儿?”

  我一听这话,就连连摆手,说着:“别别别,我还是不麻烦您了。”

  说着,我就打算找个地方坐下,与其站着和这丫头聊天,还不如好好睡一会儿。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C155
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ