ดาวน์โหลดแอป
5.58% 一些不该说的往事 / Chapter 36: 第三十七章 等待

บท 36: 第三十七章 等待

我一愣,却发觉自己根本没有别的办法,我不敢回到陕西去找答案,那里一定会有警察在找我们。但是除此之外,我没有别的办法去找答案,黑子已经不见了,老兵他们沓无音信,完全没有思路。

  猴子看着我,仿佛在等我的回答,我说:“这个假的黑子,为什么要把我拖进这个陕西的墓呢?”

  猴子摇摇头,说道:“这我怎么知道?也许是看你傻逼吧。”

  “别扯淡。”

  “不是扯淡不扯淡的问题,要我说你也别瞎想了,你根本没有其他思路,接下来不管发生什么,你都是无法控制的。”猴子说道,

  “那怎么办?”我看向猴子。

  猴子拧了拧眉毛,就说道:“等。”

  “等?”

  猴子说着:“除了等,咱俩没有别的办法,这件事情还没完,恐怕还有很麻烦的事情要出现。”

  我心说也是,就不再说话,我已经明白了自己的处境,根本没有选择的余地,只有等待接下来的发展。

  我以为会很快就出现新的变故,不过并没有那么快,时间一天天的过去,猴子等不下去,就回了自己的老家。

  我把带出来的几件古宝脱手,赚了几万块,算是意外之喜。

  不过,这些古货都很有年头,很容易出手,拿出去一见光,就有人开始出价。

  这几万块钱撑了小半年的光阴,我在自己的屋子里待着,没再出去打听墓穴,平时倒手一些古宝也有钱赚,不至于坐吃山空。

  至于我那老头子,是很出名的有钱,不过自从我成年之后,就把我从家里赶了出来,说是让我自由发展,白手起家之类的,估计是烦了我的懒惰。不过自从我回来之后,这几个月里却来过几次,依旧是笑话我没出息,但松了口,愿意带我回去。

  说到底,这老头子还是害怕我出事,毕竟我是他现在唯一的儿子了。

  不过我懒得回去,一个人自由惯了,就拒绝了老头子的邀请,在这屋子里喝茶很自在。

  我这慵懒的日子过的时间久了,就把黑子的事情忘得差不多了,其实我已经不愿再挑起这些事情了,只要是能牵扯到生死的事情,总让我反感。

  好玩的是,世界就是喜欢把你反感的事情带到你的面前,从来不会忘掉,也不会搞错人,而我们,除了接受之外就没有反抗的余地。

  于是,在某一天,我看到了一个让我想象不到的东西,让我一下子就反应回来。

  关于黑子的事情从没有结束,一直在进行着,只是在我无法控制和了解的情况下,不断地发展,就像是火山一样,内部的岩浆一直在积蓄着,外表是看不出来的,但是爆发的那一天,会让所有人都大吃一惊。


ความคิดของผู้สร้าง

第一卷的结束。

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C36
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ