ดาวน์โหลดแอป
60.95% 乔爷,抱! / Chapter 5618: 第5631章 爱情的结晶(4)

บท 5618: 第5631章 爱情的结晶(4)

许深按住他,捋起天天的毛衣。

  那一截干净雪白的小胳膊露在空气中,天天害怕地直哭。

  但他到底还是个孩子,哪及许深的力气。

  护士眼疾手快,把针戳进天天的手臂,又迅速地推药,一气呵成。

  天天的手臂上已经有好几个小小的针眼,许深都看在心里。

  这一针,仿佛打在许深的身上一样。

  天天哭个不停,哭得接不上气,又是咳嗽又是喘,大眼睛茫茫然,整个人缩成小小一团。

  护士跟着安慰半天,又夸了天天半天:“小朋友很勇敢哦,打了针很快就好了。”

  天天不听,就是哭。

  许深搂着他,几天时间,这小家伙好像就瘦了很多,委屈的脸上始终挂着泪水。

  “不哭了。”许深垂眸,看向窝在他怀里的天天,替他擦眼泪。

  “天天、天天要妈妈……”天天断断续续抽泣,泣不成声,“爸爸……天天要妈妈……要……”

  “我让奶奶来陪你。”

  “要妈妈……要妈妈……”天天只重复这一句。

  别人他都不要,他只要妈妈。

  “非要她?”

  “嗯。”天天带着泪点点头,“只要妈妈。”

  许深没有办法了。

  但凡有一点办法,他也不愿意跟那个女人打交道。

  要在以前,他不会任由天天撒娇,可他也知道天天的表情有多严重……如果现在没有满足他,也许,就再也没有满足的机会了。

  许深拨通了黎晚的电话。

  这么久以来,他第一次主动给这个女人打电话。

  黎晚在自习教室发呆,她看着外面光秃秃的树木在发呆,眼睛无神。

  “来医院。”

  黎晚一惊:“天天怎么了?天天是不是出事了?”

  “在哭,没大事。”

  黎晚抓着手机就往外跑,一边跑一边哭着喊:“许深,你到底行不行啊?你要是不行,你把天天给我好不好?我求求你,你把天天给我啊!”

  许深脸色阴沉,他就知道跟这个女人没什么好说的:“黎晚,我让你来是看在天天的份上,你别他妈跟我说有的没的!”

  “你就是个混蛋!如果天天没命了,我会跟你拼命的!”

  “天天好好的,你别给我乱说话!”

  “许深,你良心就不痛吗?这两年,你对天天究竟做了什么?”

  “黎晚,你跟我说良心?你有这个脸跟我提这两个字吗?”

  “我现在就去医院,你把手机给天天,我跟天天说话……”

  “没必要,校门口等着,司机会去接你。”

  说完,许深挂了电话。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C5618
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ