ดาวน์โหลดแอป
33.59% 乔爷,抱! / Chapter 3096: 第3099章 活着的每一天就是幸运

บท 3096: 第3099章 活着的每一天就是幸运

乔斯年抱着叶佳期坐下,帮她脱掉雨衣,擦着脸。

  从窗口可以看到窗外的一切,山还是那座山,地还是这块地,但已经发生了翻天覆地的变化,之前的一切都像是没有存在过一样。

  叶佳期很顺从,任由乔斯年替她擦着头发。

  “身上衣服都湿了,我帮你换件睡衣,飞机上都有。”乔斯年小声道。

  叶佳期没力气地抬起手,笑了笑:“好啊。”

  乔斯年拆开救援人员递来的全套工具包,拿出一件睡衣。

  条件很艰难,为了不被别人看到,乔斯年替她盖上一条毯子,小心翼翼在毯子下帮她换衣服。

  他自己也迅速换了一件。

  “舒服多了……”叶佳期感慨,“原来……好好活着的每一天就是幸运……”

  “是啊,是不是以后会更加珍惜自己?珍惜生活?”

  “嗯……”她点头。

  乔斯年扶她坐好:“把药吃了,吃完睡一觉。没事了,我们可以回京城了。”

  “手机有信号吗?你打个电话给欧凡。”

  “我会联系他的。”

  叶佳期乖乖把药给咽了下去,都是很苦的退烧药和感冒药。

  “你也吃点药吧,淋了很久的雨,会感冒的。”叶佳期眨着疲软无力的眼睛看向他。

  “嗯。”

  叶佳期笑了,唇角是浅浅上扬的弧度。

  她这个样子很乖,像是一只乖巧的猫,乔斯年忍不住想拥她入怀。

  很快,直升机的座位都满了,队长有条不紊地在安排:“每个人的座位上都有救援包,我们还有专业的医生在,有什么问题,你们一定要及时说。我们的直升机即将起飞,目的地京城。”

  “队长,有没有手机?”

  “队长,我的手在流血!”

  “队长,我老公还在下面,他能上来吗?”

  救援队的人开始一个一个安抚情绪,解答问题。

  叶佳期吃了药,趴在乔斯年的腿上。

  座位很拥挤,她坐得不怎么舒服,但比这几天的任何一个时刻都踏实多了。

  叶佳期靠着他的时候才发现,他的腿上全都是泥土,灰黑色的泥土里还有鲜血的痕迹。

  她的神经紧绷起来,伸手去摸他的脚:“你的脚受伤了,你快点包扎……”

  乔斯年抓住她的手:“别碰,没事,我会处理。”

  “谢谢你。”

  “说什么傻话?”乔斯年看向她那双明亮的眸子,“需要谢我吗?跟我这么生分?我不喜欢。”

  “就是突然想说,干什么凶我啊……”叶佳期很委屈。

  “吓到了?”

  “还跟以前一个德行。”叶佳期冷哼一声,背过身去。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C3096
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ