ดาวน์โหลดแอป
27.64% 时代巨擘 / Chapter 149: 第142章 拉里·埃里森吓尿了!

บท 149: 第142章 拉里·埃里森吓尿了!

在这四月阳光明媚的日子里,到海边写生是多么惬意的一件事情啊。

  李则天不会画画,但于静秋却从小学过画画。

  坐着李则天那辆银色的劳斯莱斯险路敞篷车,两人来到了洛杉矶最出名的圣塔莫尼卡海滩。圣塔莫尼卡海滩绵延的海岸线有2英里长,人们在这里玩沙滩排球,沿着海岸线悠闲地骑自行车,享受着海风迎面吹拂而来,或者徜徉在加利福尼亚热情的阳光下做个慵懒的日光浴。海岸边餐厅、电影院和度假酒店鳞次栉比,距离海滩不远处有一个颇具情调的步行街——第三街步行街,有许多售卖各种特色商品的店铺,还有许多时尚精品店,以及提供各式美食的餐厅。

  两人来到了一家酒店的阳台上,于静秋专心致志地画着素描,李则天倚在栏杆上眺望着海景,偶尔来回走动。为了不干扰于静秋画画,他一直默默不出声。过了一会儿,李则天转身对于静秋说:“画得怎么样了?我等着瞧一幅杰出的艺术品呢。”

  “噢,再耐心等会儿,我还没完全画好呢!”于静秋慌忙用胳膊挡着,生怕李则天看到她未完成的草稿。

  “呵呵,别这样,让我先瞧瞧……”李则天转到于静秋的另一侧。于静秋一开始还坚持说没画完,就不让他看。但是最终抵挡不住他的执拗,只好让他看。

  “来,我看看,哈佛大学音乐系的学生究竟画画怎么样。呃,我以为你画风景呢!没想到……”

  李则天有些始料未及,原来于静秋画的是他的肖像画。“这恐怕是故意的吧,才把我画的那么丑!”李则天用故作严肃的腔调说,一边用手指着歪了的鼻子和嘴巴。

  于静秋“噗嗤”一声,笑道:“谁让你走来走去,不让我好好画来着呢,都怪你!”

  “你画得不好,怪我咯……”

  “本来就是嘛!”

  “好好好,怪我,我老婆是个非常厉害的画家……”李则天双手环抱着于静秋的身体,在她的脸颊上亲了一口。

  两人有说有笑,非常开心。

  上午在海边嬉戏玩耍了一番,中午便来到了洛杉矶的一家熊猫快餐店。

  于景山现在也从纽约搬到了洛杉矶居住,并且时常待在这边的熊猫快餐店。李则天和于静秋也就有时间经常去看望他。

  刚和于景山一起吃完午餐,一个电话打了过来。

  于景山接完电话,摇摇头笑了笑。

  李则天问:“怎么了,爸?”


ความคิดของผู้สร้าง

PS:订阅惨不忍睹,求订阅求票啊,

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C149
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ