ดาวน์โหลดแอป
46.36% 久等了,唐先生! / Chapter 2248: 第两千五百五十七章 崇光,为什么不碰我?(三)

บท 2248: 第两千五百五十七章 崇光,为什么不碰我?(三)

顾媚几乎要崩溃了,她流着泪,“周崇光,你就那么恨我吗,恨到连碰也不愿意碰我一下?”

  一个男人对自己的妻子是有多不在乎,有多漠视才愿意让她去找男人!

  这样的婚姻,真是太讽刺了!

  顾媚怎么会甘心呢?

  她要的不是这样,她要的是他全心全意地对她,对他们的儿子。

  但是想象很美好,现实很骨感。

  周崇光的目光淡淡的:“我以为,你早就能知道的。”

  他看看四周,“我不想和你吵架,给孩子一个安静的成长空间,我想是我们的愿望,所以顾媚,收起你那套把戏……”

  他的手指轻轻地捏住她的下巴:“相同的把戏玩两次,就太低级了,我不介意让你知道我的选择。”

  顾媚流着泪,眼红红的,喃喃地说:“崇光,你以前不是这样的,你以前对我很好的,只要我想要你,你都会愿意的!”

  “那是以前了。”他的薄唇抿紧。

  那时,他没有爱上沐沐,现在不同了,即使秦沐离开了,他对女人也没有什么兴趣了。

  顾媚轻颤着唇,“是因为秦沐那个贱人是不是?”

  她才说完,脸上就被周崇光扇了一巴掌,立即的,顾媚的脸上浮起五个指印,鲜明而可怕。

  “我说过,不要提她,你不配!”周崇光眯着眼。

  顾媚捂着自己的脸,不敢置信地看着他,“你打我?”

  “我没有说过我不打女人!”周崇光冷冷地说,然后就起身下床。

  这里是睡不安稳了,他决定回别墅去睡。

  他起身着衣,也没有在顾媚面前回避,就这样换了衣服。

  他要离开之际,顾媚跪在床边,声音很轻地问:“那你打过她吗?”

  周崇光的步子一顿,出乎意料地回答了:“没有!”

  因为沐沐那么好,他怎么舍得?

  一向,是她打他,打了不知道多少巴掌……可是他,却从来没有恼她。

  这大概就是爱和不爱的区别吧!

  顾媚一直跪着,泪流满面。

  她对他的期待,在此时被割得支离破碎的。

  月嫂过来时,顾媚还跪在那里。

  月嫂有些不安,站在门口轻叫着她:“周太太?”

  顾媚抬眼,神情有些恍惚:“你叫我什么?”

  “周太太啊!”月嫂看她神情古怪,有些不放心。

  顾媚笑了,喃喃自语:“周太太……是啊,我是周太太。”

  她微扬了头:“张阿姨,你看着一下水木……我儿子的名字,我老公起的,我出去一下!”

  张阿姨点头:“太太放心好了。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C2248
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ