ดาวน์โหลดแอป
41.47% 久等了,唐先生! / Chapter 2011: 第两千二百七十八章 亦舒是他的儿子(一)

บท 2011: 第两千二百七十八章 亦舒是他的儿子(一)

她说完,叶慕云的脸色变得极为难看。

  他盯着她的眼,缓缓地问:“你说,蓝亦舒一流血就止不住?”

  雪儿垂眸:“是!”

  再抬眼,她看着他:“叶慕云,算是我对不起你!”

  她的手臂被捉住,他的声音阴沉得可以,“你打算怎么做?牺牲自己,和蓝宇在一起,嗯?”

  “我不知道,但是我不能让亦舒和他单独在一起。”雪儿的声音有些哽咽。

  叶慕云的目光灼灼,此时他的心头滚烫……他能确定的是,面前的小蠢货什么也不知道!

  他十岁前有病,血流不止,她还是个小奶黄包,长大了他没有提她早就不记得了,现在小亦舒和他同样的病,她自然没有怀疑。

  但是……

  他皱着眉,将她拉进,低头看她:“你没有想过,为什么会对蓝宇的儿子这样上心吗?”

  她的唇微微一动,“你知道……不是我的生的了?”

  蠢货!

  他闭了闭眼,她有没有生过孩子,都不知道吗?

  不过他又立刻想起,当时她身上确实是没有痕迹,她确实是没有生过孩子的,那么这个五岁的孩子,是怎么他眯的生出来的?

  叶慕云看着她,许久,才淡声说:“好,我放你走。”

  他慢慢地松开了她的手臂,让她在他面前消失。

  但是谁也没有想到,这一场他心里短暂的分离,变成了长长久久的分别。

  雪儿离开后,叶慕云侧过身,顾泽就在他身后。

  “叶总。”顾泽的语气淡然。

  叶慕云轻声开口:“将所有的机场都封锁了,不让蓝宇出境。”

  他估计着蓝宇现在拿亦舒逼迫雪儿和他一起回纽约,雪儿说的对,这个男人疯掉了。

  顾泽犹豫了一下:“那这边?”

  “我会立即跟过去,你派几十人跟我一起去。”叶慕云说着,就已经走到车前打开车门上车。

  坐上车时,他的眉心突突地跳着……似乎预示着有什么不好的事情发生。

  他开始后悔,他不应该放雪儿离开的。

  他应该自己亲自去就可以了,他当时,大概是为了亦舒,那个,很有可能是他儿子的小家伙。

  叶慕云的眉头皱着,发动车子……

  性能良好的跑车瞬间提速,朝着GM酒店开去,不到十分钟,他的车开到了酒店门口,酒店门口发生了一起车祸,其中一辆是雪儿的白色保时捷。

  叶慕云的车停下时,他整个头几乎是充一血的!

  他不敢置信,就一会儿,雪儿就出事了。

  喉咙那里像是堵住一样,所有的内疚都换不回时间,都换不回他一个错误的决定……


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C2011
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ