ดาวน์โหลดแอป
6.41% 久等了,唐先生! / Chapter 311: 第三百五十二章 逼迫(四)

บท 311: 第三百五十二章 逼迫(四)

裴七七低头看着……

  然后小脸有些绯红别到一旁去:“唐先生,你自重。”

  他一副清贵的模样,“裴小姐,我现在是在合理地要求你为我检查伤口,怎么,你是不是想多了?”

  她有些生气,就是再傻也没有傻到他这样恶劣仍是一无所觉。

  抿着小嘴,许久都没有说话。

  唐煜的声音更为淡漠,“替我除下,检查。”

  他承认,他就是恶劣了,就是欺负她了,可是当她闭上眼时,他心里就生出了恶魔。

  想要看着她哭泣求饶的样子,天知道,他是用了多大的自制力才没有将她扑倒……这惩罚已经是最轻的。

  “是不是检查了没事,你就会出去?”她漂亮的小嘴紧抿了下,仰着头看他。

  她在家里穿了居家服,毛绒绒的,十分可爱。

  长发编成了一个田园风的马尾,眉目如画,这样单纯无害地跪在他身边,有着说不出的动人。

  唐煜垂眸看着她,伸手从一旁的裤袋里拿出一支烟点着,长长地吐出一口烟圈……

  只有这样,他才能压制住体内的那把邪火。

  裴七七跪在他身边,小心地替他检查了,其实说真的,她心里也明白他根本就没有伤着!

  只是他存了心地恶劣,而她的心里……他余威仍在,就这么简单而已。

  “好了。”除了检查,她还附带了‘按摩’服务……

  唐煜手里的烟差点儿烫着自己……她的小手太软。

  垂眸注视着她的眼,而她仍是跪在那里……

  仍在一张床上!但是已经不是过去!

  裴七七的眼里有些热,说不出的难受……正如他一直对她强调的,他身边已经有别人了。

  “今晚我和唐心睡,明天你带她回去吧。”她狠了狠心,如此说着。

  唐煜将衣服整理好,仍是倚着抽烟,在她走到门口时他才开口,“你怕?”

  裴七七的手指落在门把上,步子顿了一下,没有回头,声音很轻,“是,我怕。”

  当她这样坦白时,他竟然不知道拿她怎么办好了,深深地看了她一眼。

  裴七七走出去,腿有些软。

  唐心看着她,手里的署片都掉沙发上了,她连忙又拾起来放在嘴巴里,一边吃一边看着裴七七。

  太阳从西边出来了,哥哥竟然没有吃掉七七。

  “我先睡了。”裴七七的声音很淡:“我和你哥哥说过了,明天他会带你回去。”

  她并不是不想见到唐煜,只是,见到比不见还要痛。

  当她看着他的眼,他吻着她时,她觉得很痛,心脏那儿像是生生地失去了一块。

  他走了,将那块也带走了。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C311
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ