ดาวน์โหลดแอป
2.06% 久等了,唐先生! / Chapter 100: 第一百一十四章 唐心(一)

บท 100: 第一百一十四章 唐心(一)

空气像是凝结住了……裴七七无法回答他的问题,如果回答了等于承认自己是他的……太太。

  他说过几次有关结婚的词汇,可是她从来没有去想过,唐煜想和她结婚。

  就在此时,他放在中控上的手机响了……

  “电话!”她的声音微弱。

  唐煜的目光挪也没有挪一下,仍是落在她的小脸上,紧紧地盯着,“不用管。”

  她还想说,但是又不敢,就只能眼巴巴地望着。

  裴七七深深地后悔了,她不应该问他的。

  许久,手机还在不屈不挠地响着,他终于探手接了起来,那边的声音很软很轻,“哥,你在哪啊?”

  唐煜的目光又落回到裴七七身上,一边回答着那边,“在路上,怎么了呢?”

  他说话时,声音很低也有些沉,但是透出的亲呢让裴七七微微侧目。

  应该……是女孩子吧!

  那边的唐心坐在夏城公寓的门口,小嘴翘得老高,“哥,你快点回来,我都饿死了。”

  唐煜温和地笑了笑,心里知道她在他的门口,“好,不要乱跑。”

  他说着就收了手机放回原处,发动车子时,他也注意到裴七七还看着他。

  “我妹妹唐心,不介意收留她一晚吧?”他专注地开车,很随意地问她,也没有再追究刚才的话了。

  裴七七先是松了口气,但是现在神情又绷了起来。

  唐心……她的妹妹。

  现在就在唐煜的公寓里……裴七七看过那个可爱的孩子,可是她没有想过有一天她要和她生活在一个屋檐下。

  良久,她都没有开口,唐煜笑了笑,伸手握住了她的小手,声音也低低地,“不高兴?”

  裴七七有些失神地摇头,“没有。只是没有准备。”

  他温热的大手握住了她的小手,侧脸看着她,说了一句又让她心惊肉跳的话,“又不是见公婆怕什么呢,唐心只是一个小屁孩。”

  裴七七的手指动了动,感觉到他的温度,她想挣开,可是他又握得很紧,一直到了夏城都没有放下。

  她全部的注意力都集中在手上,没有发现唐煜的车开得很快,几乎是一百。

  车子到了公寓的停车场才缓缓放低了速度,停下。

  裴七七跟在唐煜的身后,到了他住的那一层,电梯打开,她看到了熟悉而陌生的小少女唐心。

  唐心穿着一件白色米奇的上衣,下面是一件牛仔裙,头发扎成马尾,背后背着一个挺大的包包,十足离家出走的小少女模样。

  她的脸,也有些苍白,看着唐煜时,有气无力地叫着:“哥,好饿。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C100
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ