ดาวน์โหลดแอป
88.19% 我是大玩家 / Chapter 620: 614、感谢小教授

บท 620: 614、感谢小教授

整个钢琴比赛的现场,得知刘佳敏是小教授的学生时,最激动的其实还是约瑟夫。

  他前段时间几乎是日思夜想的希望小教授能够回到茱莉亚音乐学院继续执教,结果连人都找不到,结果来参加这次钢琴大赛担任评委以后,竟然莫名其妙的又蹦出来一个小教授教导出来的天才少女。

  难道小教授回到国内哪个学校继续教学生了吗?约瑟夫觉得这很有可能啊。

  他很想冲上去问问这个天才少女,小教授现在在哪里?但是他还不能这么做,因为此时刘佳敏的获奖感言还没有说完。

  继刘佳敏公开师承的骚动之后,大家又重新安静下来看向台上的那个女孩,对方坚定的站在舞台上就如同一朵倔强的雪莲。

  弹琴枯燥不枯燥?枯燥,练过琴的人都知道。

  一首曲子在人前想要弹的动听,就要自己在私底下一遍一遍的练习,从生涩到娴熟,并不是每个人都能像大师那样看着谱子就能把一首曲子给弹下来,即便是大师也不会经常这么做。

  一首曲子弹得多了,有时候就算跑神了,潜意识也能把曲子给弹下来,那是用汗水把曲子给印在心里了。

  刘佳敏开口说道:“我以前总以为我这辈子可能没法获得这么高的成就了,因为请名师上课,有些一节课就要2000块钱,我家掏不起这个钱。有些人小时候的梦想是当科学家,有些人小时候的梦想是当明星,我的梦想就是弹钢琴,弹最好的钢琴,弹最好听的曲子,用最好的水准。”

  “就在我几乎以为梦想就要陨落的时候,我遇到了我的导师,小教授,他送给我了一架立式钢琴,让我不用再去卑微的蹭琴,他给了我最需要的教导,让我不需要为请不起名师而烦恼,许多人羡慕我,因为就连刘菲老师这样的大师都想收我做学生,可如果我没有遇到小教授呢,大概我的水平跟本就没法让刘菲老师赞赏,也就没有之后的一切了。”

  “我登顶珠峰的时候,感受到了生命的壮阔,你们大概想不到我一个女孩子能够登顶珠峰吧,人类到了7000米以上的海拔就已经如同行尸走肉了,思维开始变的缓慢,就连想要拉开帐篷的拉链都开始变的无比困难,我很感谢小教授给了我不一样的生命,这也是我个人演奏风格的由来。”

  “在座的,有许多是正在追梦路上的小朋友,刚才在台下还有一位从外地赶来的小朋友问我,我是怎么坚持下来的,我当时不知道该怎么回答,我想说另外的一些话来给你一些启示。当初小教授对我说,有梦想的人就不会死,这句话与大家共勉。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C620
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ