ดาวน์โหลดแอป
63.63% 阴阳食谱 / Chapter 534: 第一百一十五章:我

บท 534: 第一百一十五章:我

不知道为什么,这刘海被我救起的第一件事情也不是感谢,而是伸手抓破了我的耳根与面颊,让我在疼痛之余震惊不已。

  更不知道为什么,精神不正常的刘海与冯主任一见到我的脸,就会不约而同的口中喊“鬼”,东跑西窜。

  难不成……他们受到的刺激已经让他们产生了幻觉?或者他们在我的身上……看见了一些不一样的“东西”么?

  虽然对刘海的疯狂和攻击浮想联翩,但是看着夺路而逃的女法医,我显然也没有时间待着出神胡想因由。

  电光间我知道,不能让刘法医在于这间充满危机与未知的火葬场中胡乱窜跑了,否则很可能有生命的危险。

  因此,看着正要夺门而出的刘法医,我立刻飞扑了出去,紧紧抓住她小腿的同时,又冲她的同事苏青请求帮助。

  刘海被我抱住了小腿,猛的一阵子哇乱叫,但身体终于慢了下来,。

  而趁着这个机会,我急忙对着呆立在一旁,还没搞清楚基本状况的苏法医扯着嗓子大吼道:“别干站着!把她拦下来!她受刺激了,不能乱跑!”

  随着我的话音出口,原本正于突变中张口咋舌的苏法医这才反应了过来,随后他急忙跑到我的身边,狠狠抱住了正在拿脚不断踹我脑袋的刘海。

  就这样,我们两个人费了九牛二虎之力,才勉强控制住了这个发狂的女人。

  随后,我从地上爬了起来,捂着自己不知被踹了多少下,正在迅速起包起青的脑袋,更忍着心中无辜挨打的愤怒,冲刘海大喊道:“刘海!你醒醒!我不是鬼!你安全了!”

  在我说话的同事,那位刘法医依旧于同事苏青的怀抱中不停扭动着身体,不停的叫着“滚开!鬼!鬼!”。

  不知道为什么,呼喊挣扎的时候刘海一边在极力避免着看见我的眼神,另一面却又伸手指着我,歇斯底里地冲苏青道:“青青,快跑!他不是人!他是鬼!是吃人的恶鬼……”

  女法医的话,言辞间尽是满满的恐惧,又仿佛对我有些咬牙切齿,刻骨铭心的愤怒。

  这样的声音听在我的耳朵中非常别扭难解,更让我感觉有些莫名其妙的愤怒。

  我还记得,先前的冯主任刚清醒的时候也是这样对我的,可……我并没有招惹他们呀?

  带着诧异,我决定试着沟通一番,找到他们俩把我比做“鬼”的原因。

  首先冲苏法医做出了一个等待的手势,随后我尽量远离刘海,又放低声音,才择机对她开始提问。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C534
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ