ดาวน์โหลดแอป
71.32% 第99次离婚 / Chapter 1647: 第1679章:枪子都吃过

บท 1647: 第1679章:枪子都吃过

不单单只是叶律师是这么想,就连厉靳南叶悠悠都是如此想法。

  只是谁知道,就在厉靳南说出那话的时候,叶甜突然猛地抬头来,朝着他们跑了过来。

  叶甜的来势太猛,厉靳南的眸子一敛,微微一眯。

  将叶悠悠往后条拥护而去,望着叶甜汹汹而来的身子,不避不让。

  叶悠悠惊呼一声,只是还没来得及闪躲,就看见了叶甜的身子狠狠撞到了厉靳南的身上。

  厉靳南的身子被猛地一撞,微微小幅度晃动了少顷,但是须臾,便稳稳站立在了原地。

  叶悠悠只觉得身子微微一晃动,幅度是极小。

  只是,叶甜却是在同时间惨叫一声,一下子就跌倒在了地面上。

  叶悠悠下意识地便去看了叶甜一眼,只见她哭得越发厉害,坐在地上,捶足顿胸。

  “你没事吧?”叶悠悠有些心疼,摸了摸刚刚被叶甜撞到的地方,声音有些急

  厉靳南身子站得稳稳的,反手将她的手握住,道:“没事。”

  没事?

  没事才怪了!

  叶悠悠看了一眼他的手,被撞到的地方已经有些泛红了,还被什么东西蹭掉了一大块皮。

  叶悠悠的声音带上了几分着急的哭腔,“怎么也不知道躲开,痛不痛?”

  “没事,”厉靳南有些无奈,将她微微一按,道,“我要是躲开了,不就撞到你跟孩子了?”

  这可是他第一个孩子,可不能出事情了。

  他还要靠这个孩子,还孩子的妈妈给整回家里去呢。

  叶悠悠闻言,感动得稀里哗啦了。

  眼泪鼻涕全部凝聚起来,低低呜咽出声。

  厉靳南将她拥在怀里,低声道:“吓到了?”

  叶悠悠哭得更凶了,眼泪淌在了他的身上。

  “走吧,我们回去了。”厉靳南将她拥着就要往前走,转头看了一眼叶律师,道,“你解决,小心点。”

  “好的厉先生。”

  跟叶悠悠走了出去,厉靳南刚准备换一个地方吃饭,却被叶悠悠给拉住了手。

  叶悠悠心疼道:“我们去医院处理一下吧,你看都流血了。”

  厉靳南看了一眼,也不在意将那被撅开来的皮给撕掉,道:“不疼,以前在部队里面,这样的小东西算什么,枪子我都吃过。”

  叶悠悠更是听得后怕了,看着他,抿了抿嘴,眼泪又大颗大颗掉了下来,道:“你吓我!”

  厉靳南赶忙摆手,道:“对对对,我吓你,别哭了,我饿了,吃饭去?”

  叶悠悠看了一眼,只是有点小破皮,暂时不处理也不会有事情,便点了点头。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1647
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ