ดาวน์โหลดแอป
70.07% 第99次离婚 / Chapter 1618: 第1650章:妈妈!我想哥哥!

บท 1618: 第1650章:妈妈!我想哥哥!

叶悠悠闻言,伸手揉了揉他的脑袋,道:“不会的,妹妹崇拜你还来不及呢,怎么会看糗你,你这个哥哥当得很好。”

  厉简谦低头,并没有出声。

  看着手心里面的水晶球,小小的脸上看不出来是什么情绪。

  -

  毓秀,厉家。

  厉简悦抱着尚为幼犬的小小苏嚎啕大哭,眼泪鼻涕全部都下来了。

  金毛犬委屈地皱着眉头,跟在一起‘嗯呜’叫了起来。

  厉墨森站在她面前手足无措,道:“这突然间哭什么呀,你看,狗狗都被你吓到了。”

  厉简悦哭得更大声了,白白嫩嫩的小脸上,全是粉红色的哭泣痕迹。

  打着哭嗝,厉简悦小身子抖着,大声道:“我……我想我哥哥了,呜呜呜……”

  小家伙的声音,软绵糯糯的哭腔,让厉墨森也同样想起了好几天来,厉墨森看见身边原本应该睡着一个人的小床上,突然间空空如也。

  一连好些天,厉墨森的心情始终是有些失落的。

  近来看见厉简悦总是笑嘻嘻地跟小小苏抱在一起玩耍,他还以为……她已经忘记了。

  可谁知道,这样的想念一旦爆棚,也是她自己所控制不住的。

  大苏一个人去了帝都,不知道会不会也像他们想念他一样的想念他们呢?

  也许会,也许也会跟帝都的小朋友开心的玩在了一起,乐不思蜀了吧?

  厉墨森心底里空落落的,上前去将厉简悦拥入怀中,道:“别哭了,大苏要是知道你在哭的话,心里也会难过的。”

  “呜呜呜……”厉简悦趴在厉墨森的肩膀上,眼泪鼻涕没有半点遮挡地擦在了他肩膀上的衣服上,“哥哥现在好难过,我能感觉到,哥哥不开心。”

  说话间,厉简悦摸了摸眼泪,道:“妈妈说了,如果哥哥不愿意在帝都的话,可以把哥哥接回来的。”

  小家伙像是抓到了什么救命稻草一样,抹了抹眼泪,用力吸了吸鼻子,道:“是妈妈说的,大人是不可以说话不算话的。”

  喃喃自语间,立马就爬起身来。

  容妈听到了小家伙的哭声,心中也有些动容。

  一双老眼也是有些泛红,看到厉简悦跑出来,赤着脚丫子,赶紧道:“哎哟,怎么可以不穿鞋跑出来呢,快穿个鞋子再去。”

  厉简悦像是没听见一样,径直地就跑到了客厅里的电话旁边,将电话拿起来。

  循着记忆,厉简悦给苏千瓷打了个电话。

  苏千瓷平时在家里跟孩子们在一起玩耍讲故事,但是最近公司的事情也比较多。

  所以,苏千瓷最近白天的时间是待在公司里面的。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1618
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ