ดาวน์โหลดแอป
60.93% 第99次离婚 / Chapter 1407: 第1434章:给她的?还是给他的?

บท 1407: 第1434章:给她的?还是给他的?

叶悠悠脚步却不动,站在原地看着厉靳南,良久,才垂下头来,道:“厉总,今天谢谢你,但是我没心情。”

  所以,请你快走吧,不要再烦我了。

  这言外之意,自然是不言而喻的。

  可厉靳南却没有半点想走的意思,有些苦恼一般站在原地,道:“这么巧,我心情也不太好,哎,都是因为肚子饿烦的,要不这样吧,你带我到这附近的生鲜超市去,我买点东西回来。”

  “楼下小区门口就有超市,不过这个时候,菜应该都卖完了,就算还有,也已经不新鲜了。”

  所以,她不想去。

  叶悠悠将话说的隐晦,但是她知道,厉靳南是听得懂的。

  可厉靳南像是没有听出她的弦外之意一样,深以为然点点头,道:“没关系,走吧,再不去的话,就连不新鲜的都买不到了。”

  “厉总,我没心情做饭。”

  “没关系,”厉靳南立马接过话,神色淡淡,道,“我来做,但我是路痴,你就算告诉我在哪里,我都不见得找得到,而且人生地不熟的,万一走丢了怎么办?”

  叶悠悠:“……”

  这么大个人了,还会走丢?

  叶悠悠登时间有些无话可说,但是人家话都说到这份上了,她要是再拒绝,就感觉有些不识趣了。

  想了想,还是换了鞋子。

  跟厉靳南走下了楼,一路无话。

  到超市的时候,果然已经有不少货架都已经空了。

  厉靳南进去了之后,左看看右看看,而叶悠悠则只是站在一边。

  “应该买什么?我没买过菜呢,这个菜可以吗?”厉靳南抓起了一把看起来有些干干的油菜花,“我好像见我妈煮过这个菜,挺好吃的。”说话间,就将那油菜花往篮子里面丢下去。

  叶悠悠看了一眼,皱了皱眉:“你不是说要煮面吗?”

  “是啊。”

  “用这个菜?”叶悠悠感觉有些可笑,将那菜放回去,走去抓起了一把生菜来,“这种菜煮面才好吃。”

  “是吗,”厉靳南一副恍然大悟的样子,“是不是还要买鸡蛋?”

  “嗯,吃葱吗?”

  “吃。”几乎是脱口而出。

  “吃香菜吗?”

  “我不挑食。”

  叶悠悠看了他一眼,接着转头看向了生鲜区,看见了那红红的指天椒,问道:“吃辣吗?”

  既然是康城人应该是吃不了辣的吧?

  这……

  厉靳南回答就没那么干脆了,看着她,反问:“你喜欢?”

  “喜欢。”

  “吃。”

  叶悠悠抓起一袋子来放在了篮子里面,接着又取了面,就绕到了生活区。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1407
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ