ดาวน์โหลดแอป
23.14% 翻窗做案:老公手下留情 / Chapter 302: 第337章 我还以为你没有满足呢?

บท 302: 第337章 我还以为你没有满足呢?

水淼淼觉得身上的肉都疼,硬着头皮,扬起灿烂的笑容,问道:“亲爱的,你怎么也来了?”

  沈墨宸进门,扫了一眼忙碌的老板,深邃的目光落在水淼淼的脸上,像是两道X光。

  水淼淼特别的心虚,用了所有的道行稳住不紧张,上前,主动的搂住沈墨宸得胳膊,说道:“亲爱的,我买了多宝鱼,对虾,扇贝和小章鱼,这家海鲜店很有名的,都说比较新鲜,我刚才看了一眼,对虾,小章鱼,扇贝都是活的呢。”

  沈墨宸锁着她明媚的脸,眼神深不可测。

  “是啊,我们这里都是渔民每天打捞上来后送过来的,那边那种竹蛏卖的最好了。”老板喜露于色。

  “是吗?那也给我来一斤。”水淼淼说着,小心翼翼的觑向沈墨宸。

  沈墨宸回眸,看了一眼留学机构的后门,睿眸闪过一道精光。

  水淼淼看不出他在想什么,所以,特别的紧张。

  沈墨宸看向水淼淼。

  两个人的目光对上。

  水淼淼倒吸一口气,笑着,明媚问道:“你还要吃什么?”

  “你。”沈墨宸邪佞一个字,挑了挑眉头,眼眸中却带着冰冷,清晰的说道:“吃你。”

  水淼淼觉得他的眼神太冷了,不像平时的邪魅,她心虚的垂下眼眸,长长的睫毛遮住心灵的窗口,不让他看穿,轻声说道:“不是刚吃过吗?”

  “呵。”沈墨宸嗤笑一声,阴阳怪气的说道:“我还以为你没有满足呢?”

  水淼淼觉得这句话暗藏杀机,他在含沙射影什么。

  她假装听不懂的样子,挤了一下沈墨宸得胳膊,呵呵呵傻笑着说道:“跟着亲爱的,每天都吃的饱饱的。怕吃撑了,怎么还会不满足呢?”

  沈墨宸抿着嘴巴没有说话。

  “一共是860,算你800吧。”老板按了下计算机说道。

  水淼淼回过头,看向老板,甜甜的笑道:“老板,再打个折呗,我以后会经常来买你的海鲜的,还会替你宣传的呢?都是朋友介绍的,老生意了。”

  老板看着水淼淼赏心悦目,眉开眼笑,说道:“那再给你打个九折吧,算700.”

  沈墨宸凉飕飕的刮了一眼面前的老板,不悦的对着水淼淼命令道:“收起你的笑脸。”

  “嗯?”水淼淼茫然的看向沈墨宸。

  他从皮夹里抽出900元,递给老板,沉声道:“不用找了。”

  老板拿了钱,看向水淼淼。

  水淼淼点了旁边的大龙虾,歪着头,明媚的说道:“这个送一只呗。”

  “好嘞。”老板乐呵呵的说道。

  沈墨宸:“……”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C302
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ