ดาวน์โหลดแอป
63.26% 银狐 / Chapter 595: 第八十二章子民是不同的

บท 595: 第八十二章子民是不同的

第八十二章子民是不同的

  人的嘴巴在吞咽,食物很快就不见了……

  这样做很费粮食,可惜,不这样浪费粮食人就会死。

  哈巴儿把一勺子面糊吞下去之后对旁边的伙伴道:“他们为什么这样看着我?”

  年纪稍微长一些的同伴笑道:“他们没有看你,看的是自己的粮食,你正在吃他们的粮食。”

  哈巴儿实在受不了那群孩子看食物的目光,只好把剩下的半碗面糊递给最前面那个,用最热切眼神看面糊的那个小姑娘。

  小姑娘用脏手抓面糊吃的样子自然很难看,可是,哈巴儿却莫名其妙的感到非常的舒服。

  哈桑也吃不下去了,把自己的碗递给了另外一个小男孩,在小男孩接饭碗的时候,还在他露在寒风中的屁股蛋上拍了一巴掌。

  这些孩子看起来瘦弱,肚皮却吃的鼓鼓的,即便是不饿,他们也不会放过任何吃饭的机会,寒冬将要来临,必须尽可能多的储存热量和脂肪,这是动物的一种本能。

  “这些食物都是我们找回来的,哈桑!”

  “我们只负责找食物,却不一定要负责吃完他们。”

  “哈桑,我们带回来了那么多的粮食,为什么大王还说不够吃呢?”

  “吃饭的人太多了……”

  哈桑小声的回答哈巴儿的问话,脸上的愁容却没有减少多少。

  谁都知道今年这个冬天很难过。

  随着大队人马重新归来,哈密城再一次变得人满为患,随铁心源去北面的回鹘人在归来的时候,每个人或多或少的都有一些粮食,这是对他们辛苦运送粮食回来的报答。

  这并不是长久之计。

  哈桑朝哈巴儿招招手道:“走吧,去找官府,我听说他们正在招募人手打算清除哈密附近的野狼,我们去看看,如果能成,就和他们一起去打狼。”

  哈巴儿撇撇嘴道:“怎么又是这种杂活?哈桑兄弟,我们不如去瀚海吧,我听说从瀚海回来的人明年都有地可以分,干着活好。”

  哈桑严厉的看了一眼哈巴儿道:“哈巴儿,如果你是因为你父亲的缘故……”

  哈巴儿见哈桑又说起自己死在大患鬼魅碛的父亲,连忙抱着脑袋道:“好,好,我听哈桑大哥的,我们去给牧人们赶狼。”

  哈桑见哈巴儿回心转意了,这才满意的拥抱一下哈巴儿:“哈巴儿,我答应你父亲让你好好的活下去,刚刚来到哈密的时候我已经不抱这个希望了。

  没想到这里的大王竟然想要我们这群人继续活下去,所以,我们才活到了现在。

  这是一个不错的国家,就像商队们说的宋国一样,官府是帮助百姓的。


ความคิดของผู้สร้าง

第一章,没法子,从早上坐到现在,写了一章,跑了至少十遍厕所,身体空荡荡的,顺便连脑子都空荡荡的。唯一的好消息是可能是因为脱水的缘故,体重少了三斤,

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C595
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ