ดาวน์โหลดแอป

บท 112: PERDIDO

—¡¿Pero qué demonios, Adrain?! ¿Estás loco...? —Felicia no tuvo la oportunidad de terminar su frase y su cuerpo fue levantado de la cama, y arrastrado bruscamente por Adrain.

—¡Suéltame! —intentó liberar su brazo que estaba siendo agarrado bruscamente por él como si fuera a arrancarlo de sus cuencas.

—Al llegar a la sala de estar, las noticias seguían siendo reportadas.

—¿Qué significa esto? —le preguntó mientras señalaba la televisión.

—Felicia miró la pantalla del televisor con la boca abierta de par en par. Se mostraban vídeos de ella liándose con algunos jóvenes solteros ricos. Algunos eran viejos casados que eran lo suficientemente mayores como para ser su padre.

—¿Es esta la razón por la que has estado llegando tarde a casa? —preguntó mientras sus ojos ardían rojos de ira.


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C112
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพของการแปล
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ