ดาวน์โหลดแอป
1.03% 锦绣农女种田忙 / Chapter 118: 第120章 合作(一更)

บท 118: 第120章 合作(一更)

骆风棠取弓箭的手被杨若晴按住。

  “咋了?”他诧问。

  杨若晴摇了摇头:“不能射箭!”

  “为啥?”

  “我问你,你是打算杀了那狗了事呢?还是把那狗给整个的偷走吃狗肉?”杨若晴问。

  骆风棠想了下:“吃狗肉我没想过,就是不能再让那狗祸害别人家的家禽了!”

  “棠伢子,你这想法不妥!一不做二不休,杀了那狗太便宜了,怎么着也得把你家老母鸡的损失挽回来!”杨若晴说道。

  “晴儿,你的意思我明白了。我一箭射死它,保准他死前发不出半声响动,我再翻墙进去把它抗出来,你给我把风!”他道,站起来就要行动。

  又被杨若晴拽了回来,两个人蹲在墙角下,额头差点碰到一块。

  “又咋啦?”他不解的问。

  “既然你不打算吃狗肉,那咱就把这狗卖去镇上的酒楼!”她道。

  “成!”他道。

  “卖去酒楼的话,活狗比死狗价钱高!”她又道。

  “成,那我那一箭不射中要害,射伤它让它丧失反抗能力!”他道。

  对自己的箭术,他有绝对的信心。

  但是,却再次遭到了杨若晴的否定。

  “问题就出在这里,你射伤了它,它铁定得吠,这样一来还是会惊动陈屠户家!咱们要在不惊动屋里人的前提下,悄无声息拖走一条活蹦乱跳的狗!”

  “啊?”

  骆风棠有点傻眼了。

  晴儿这要求……有难度啊!

  “这恐怕有些棘手啊!”他如实道。

  杨若晴瞅了眼他身上的弓箭,笑着摇了摇头,道:“不棘手,你把风,我来!”

  “不行!”

  骆风棠想也不想就满口拒绝了!

  “我试试看能不能一箭射中那狗的哑穴!你去那边把风,万一,万一要是我失手了,那狗叫第一声,晴儿你就赶紧跑,莫要回头……”

  老槐树的阴影罩下来,杨若晴看不太清楚面前男孩儿的神情。

  但是,他那深邃明亮的眼睛里,那份真挚的关忧,让她小小感动了一把!

  从前她执行任务,都是抱着死道友不死贫道的念头。

  这个棠伢子,够仗义!

  “棠伢子,你放心好了,我既然敢来,就是有招。这会子没功夫推让了,你听我的就是!”

  杨若晴斩钉截铁的道,撸起袖子,准备攀墙。

  她平常都是嘻嘻哈哈的,脸上挂着笑。

  但是当她一旦在关键时刻下定决心做出决定的时候,就是不容违逆的。

  可以说是果断,也可以说是武断。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C118
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ