ดาวน์โหลดแอป
79.26% 锦绣农女种田忙 / Chapter 9020: 第9077章 我要穿

บท 9020: 第9077章 我要穿

团团接过了杨若晴递给他的肋排,果真又是老一套。

  他先是抓得紧紧的,举到眼睛前面细细的看,歪着脑袋,边看边思考。

  然后,小心翼翼的放到嘴边,伸出小舌头舔一下,砸吧砸吧味儿。

  等到砸吧出这味儿是他能接受的,这才开始放到嘴里啃……

  边上,起初还在哭闹蹬脚的圆圆在看到杨若晴递给哥哥一块肋排的时候,就渐渐的不哭了,也不踢脚了。

  睁着一双湿漉漉的大眼睛聚精会神的望着哥哥,还有哥哥手里的肉骨头。

  完事了当哥哥进入到啃肉骨头的环节的时候,圆圆的馋虫也彻底被勾了起来。

  眼泪早就没了,他小胳膊挥舞着,扬起脑袋朝杨若晴这‘啊啊’的叫着。

  这是也想要啃肉骨头了。

  杨若晴手里拿着一根肉骨头,同时示意孙氏拿着他的小鞋子过来。

  两样东西同时放到他面前,杨若晴说:“要吃肉骨头就要乖乖穿鞋子,你看哥哥,穿了鞋子,就能吃肉骨头。你光脚丫子,就不行。”

  圆圆顺着杨若晴的指引,看到哥哥团团的脚上果真是穿着鞋子的。

  而自己没有。

  于是,他转动着脑袋主动去找鞋子,一下子就看到孙氏拿在手里的鞋子。

  圆圆急了,指着孙氏手里的小鞋子急切的跟杨若晴这‘唔唔’的叫。

  好像在告诉杨若晴:娘快看呀,我找到我的小鞋鞋啦,我要穿!

  孙氏赶紧蹲下身,握住他的小脚丫子给他把鞋子重新穿上。

  这一回,圆圆那是主动配合啊,不踢也不踹,而且穿好了之后,就跟杨若晴这伸出小手,讨要肉骨头。

  杨若晴心里很满意他的表现,神情也柔和了。

  “来,吃吧!”

  当肉骨头到了圆圆的手里,这小家伙可跟团团不同。

  他吃起东西来那是一点儿都不费事儿啊,什么一看二嗅三尝,统统不要!

  抓住肉骨头直接就往嘴里怼,顿时,腮帮子就撑得鼓鼓囊囊的。

  看得一旁的孙氏和王翠莲是又好笑又有些担心,“吃这么凶会不会卡到啊?”

  杨若晴说:“应该不会,看着凶猛,其实他啥都没吃到肚子里去,就啃个咸淡滋味儿。”

  孙氏说:“不卡到就行。”

  杨若晴招呼着大家:“趁着两根肋排还能吸引住他们,咱赶紧把晌午饭吃了。”

  众人纷纷点头,赶紧坐下吃饭。

  杨华忠那边拍开了酒坛子,跟骆铁匠开始推杯换盏起来。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C9020
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ