ดาวน์โหลดแอป
55.39% 锦绣农女种田忙 / Chapter 6303: 第6360章 谁先说?

บท 6303: 第6360章 谁先说?

孙氏听得一愣一愣的。

  杨若晴若不是双手拽着缰绳腾不出双手,不然真的要狠狠给老爹鼓掌。

  这说的实在太好了,完完全全是一命合格的里正,大齐最最最基层干部的正确思想觉悟啊!

  杨华忠末了又对孙氏义正辞严的补充了一句:“你这是妇人之仁,会坏大事的!”

  孙氏被训得面红耳赤,面皮轻轻抽搐着。

  “我、我、哎,我也不晓得该说啥好了……”最后她轻轻拍了下大腿,满面羞愧的低下头轻声说。

  “娘,你甭自责,你的顾虑也是有道理的,做人留一线日后好相见嘛!”

  杨若晴笑眯眯安慰着孙氏,又朝杨华忠那暗暗使了个眼色。

  杨华忠会过意来,也意识到刚才自己一激动,说出口的话可能过重了些。

  杨华忠把缰绳放到一只手里,腾出另一只手来握住了孙氏的手。

  孙氏低垂着头,很是低落,手也被这瑟瑟秋风吹得有些凉。猛地被一只温暖的大手握住,她惊了下,抬起头来便看到杨华忠正咧着嘴朝她笑。

  笑容里都是讨好,还有一抹懊悔。

  “晴儿娘你莫恼,我先前不是故意那么说你的,我是就事论事,你别往心里去。”杨华忠赔着笑说。

  孙氏根本就没恼过杨华忠,她恼的是自己。

  因为自己的眼界,看法,想法,以及方方面面好像都在扯丈夫和闺女的后腿。

  “我没有像你说的那样……”孙氏弱弱道。

  杨华忠道:“那你笑一个。”

  孙氏的脸刷地红到了脖子根,不仅把手抽了回来还狠狠瞪了杨华忠一眼,“你个没正形的,闺女在旁边看着呢……”

  杨华忠往杨若晴那边看了一眼,杨若晴骑在马背上一眨不眨的看着老爹哄老娘,看得笑眯眯,津津有味的样子。

  “看啥看?小孩子家家的,尽惹你娘生气。”

  杨若晴瞪大眼,老爹,你可是个老实人啊,老实人竟也学会甩锅啦?

  这甩得一手好锅!

  “爹,娘,你们慢慢聊,我去前面探个路。”

  杨若晴知道此时此刻自己这个电灯泡得离开一阵了,撂下这句话她双腿夹下了马腹,枣红马感受到主人的心意,嘶鸣了一声扬起蹄子箭矢般冲了出去……

  长坪村。

  杨华明白天在道观做事,因为到了下半年,田地里活计锐减,收成入仓,扣去苛捐杂税外百姓们手里留着的比平时要多。

  所以这往来道观上个香,添点香油钱的香客自然也就多了。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C6303
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ