ดาวน์โหลดแอป
40.68% 锦绣农女种田忙 / Chapter 4630: 第4686章 骑大马

บท 4630: 第4686章 骑大马

车夫的脸顿时垮了下来,“我当真没那么多钱啊,这不是要我的命嘛……”

  赵柳儿也是眉头紧皱,她扯了扯杨若晴的袖子,轻声道:“算了吧,一百文就一百文,我这里还有些钱,可以租赁车子的。”

  杨若晴却摇头,抬脚来到车夫跟前,用脚踹了踹车夫的左脚:“把鞋子脱下来!”

  车夫怔了下,赶紧缩回脚。

  杨若晴抬手把拳头捏得嘎吱响:“要姑奶奶帮你脱是吧?”

  “我脱我脱……”

  随着车夫把鞋子脱掉,哗啦啦掉下来一大把铜钱。

  “唉呀妈呀,味儿可真重!”杨若晴捂着鼻子,用手里的鞭子拨弄了一遍,嗯,也有将近百来文。

  “我就不明白了,你往鞋子里藏这么多铜板不咯脚嘛?”杨若晴不解的问。

  车夫苦笑:“你要是个男人,娶了个母老虎自然就懂了!”

  其实他也不是经常这样,这些钱平时都是藏在家里床板底下一个隐蔽的角落的。

  今日听说婆娘要晾晒被子,吓得赶紧转移到了鞋子里,等到夜里回家去再放回去呢!

  没想到……哎!

  杨若晴把这些铜钱拼凑到一块儿,大概也有将近三百文,然后一文不落的交给赵柳儿,方才打发了那车夫滚蛋。

  车夫走了,路上恢复了清净。

  看到这前不着村后不着店的,赵柳儿再次犯难了。

  自己带着俩孩子,还有两只大大的包袱卷,可咋去县城啊?

  杨若晴何尝看不出赵柳儿的担忧,笑着道:“三嫂,你敢不敢骑马?”

  赵柳儿扭头看了眼身旁的那匹枣红色的马,连连摇头:“不怕你笑话,水牛都不敢骑,更别说这马了。”

  杨若晴笑了,又问鸿儿:“那你敢不敢?”

  鸿儿扬起脑袋,跃跃欲试:“敢!”

  杨若晴打了个响指,“好样的,那姑姑带你骑马。”

  杨若晴把两只包袱卷挂到马身上,然后又把鸿儿抱上马,这枣红马很温顺,是一匹刚刚成年的母马。

  平时骆宝宝最喜欢跟它亲近,有事儿没事儿骑着出去耍,它也很喜欢小孩子,所以当鸿儿坐在它身上,它甚至还扭头朝鸿儿温柔的看了一眼,轻轻摇晃了几下马尾,似乎在告诉鸿儿不要紧张……

  杨若晴对赵柳儿道:“三嫂,我们先去枫林镇,大概三四里地的样子,我来抱小妞妞,你跟着我们走就行了。”

  赵柳儿道:“包袱卷都被你拿去了,我抱着小妞妞走路一点儿都不吃力呢,你和鸿儿骑马就是了,我跟得上。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C4630
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ