ดาวน์โหลดแอป
19.74% 锦绣农女种田忙 / Chapter 2247: 第2281章 出口成章(三更)

บท 2247: 第2281章 出口成章(三更)

  “现在大哥都已经这样了,其他的话,咱也没有必要说。”杨若晴接着道。

  “当务之急,就是先把大哥照顾好,让他早日好起来。然后,该解决什么问题,你们再一起去面对,去解决。”

  “精诚所至,金石为开,只要你们夫妻同心,一定可以走出那个窘境的。”杨若晴最后道。

  面对杨若晴的开导和鼓励,李绣心感动得泪水连连。

  “晴儿妹妹,你说的对,自责,懊恼,是不顶事的。”

  “要的,就是先照顾好永仙,然后,再去寻医问药,把难事给办了。”李绣心道。

  杨若晴道:“身正不怕影子斜,一切的谣言蜚语,终究会在事实面前灰飞烟灭。”

  “只要你真的是清白的,终有水落石出的一天,现在不用去在乎别人怎么看,怎么想,做好自己的事,才是要紧。”她道。

  李绣心用力点头。

  “怪不得大家伙儿都夸赞晴儿妹妹能干,怪不得这整个老杨家,乃至长坪村,大家伙儿提到晴儿妹妹,都竖起大拇指。”

  “说是十个儿子,都比不上晴儿妹妹这样一个闺女。”

  “从前我还不是太懂,今夜,跟你说了这么一番话,我真的明白了。”

  “有句话咋说来着?”

  “听君一席话,胜读十年书,晴儿妹妹,我真的服了你!”李绣心由衷的道,脸上都是崇拜之色。

  被这样一通往死里的夸赞,饶是杨若晴这样厚脸皮的人,也愣是脸红了。

  “大嫂真不愧是秀才家的闺女,打小就跟男孩子一起在学堂里念书识字,这说话,出口成章。”杨若晴也回夸李绣心。

  “只可惜了是个女儿身,要是男孩子,大嫂你说不定这会子早已考取了功名呢!”她又道。

  李绣心苍白的脸上,也忍不住浮起了一丝红潮。

  她连连摆手,“晴儿妹妹快别夸我了,有道是女子无才便是德。”

  “就是因为打小就被我爹放在学堂里,我跟村里其他的女孩子,才有了隔阂。”

  “她们都孤立我,我从小就没有小伙伴,也不晓得该咋样去跟女孩子们相处。”

  “那时候我爹在学堂教书,被村里人敬重,人家都先生长先生短的喊,”

  “村民们自然对我也另眼相看,甚至还有人喊我做先生家的小姐呢。”

  “许是招人嫉妒,又许是其他一些我说不上来的原因吧,”

  “后来我爹去世了,之前那些羡慕我的,嫉妒我的,孤立我的,全都出来了。”

  “在村里行走,不管我走到哪处,她们都在背后指指点点,窃窃笑笑。”

  “说实话,晴儿,嫁来老杨家,我很害怕的。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C2247
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ