บท 375: 0375

บทที่ 375 : ส่งอู๋เจ๋อชิงกลับบ้าน

__________________________________________________

งานเลี้ยงเริ่มอีกครั้ง

อาหารถูกยกขึ้นโต๊ะไม่หยุด

ด้วยการถือกำเนิดของ ‘มู่หลันซือ’ ทำให้คำโวยวายทุกอย่างสงบลง ไม่มีใครพูดพวกเรื่องขัดแย้งเล็กน้อยนั่นออกมาอีก บริเวณสวนหลังกินดื่มอย่างจุใจไม่สนใจอะไรให้มากความ คนที่ยังไม่มอบของขวัญก็ทยอยกันออกมามอบให้เรื่อยๆ

"ปรมาจารย์เว่ย ขอให้อายุยืนยาว"

"พี่อู๋ ของขวัญเล็กน้อยแทนความปรารถนาดี"

"พี่อู๋ ผมเขียนภาพอักษรมา แน่นอนว่าต้องสู้ ‘มู่หลันซือ’ ที่อาจารย์จางมอบให้คุณไม่ได้ทั้งในแง่ภาษาและความโดดเด่น แต่ก็มีความตั้งใจดี"

" ‘มู่หลันซือ’ ปรากฏ ฉันเองจะมอบของขวัญอื่นก็รู้สึกไม่ค่อยดีแฮะ"

"นั่นสิ ผมก็ด้วย ของเล็กน้อยของผมอย่าเอาออกมาคงดีกว่า"

"เฮ้อ ในหัวฉันคิดย้ำๆ แต่ประโยคนี้ ---กระต่ายผู้ขาปราดเปรียว กระต่ายเมียนัยน์ตาหรี่ชม้าย