บทที่ 784 : ตำนานมหาวิทยาลัยสื่อฯ !
__________________________________
เพียงพริบตา เทศกาลไหว้พระจันทร์ก็มาถึง
ค่ำวันนี้ บรรดาญาติ ๆ มารวมตัวกันกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันที่บ้านยายของจางเย่ คึกคักยิ่ง
น้าสะใภ้ใหญ่กินเสร็จเป็นคนแรก ก็ลุกออกจากโต๊ะ ไปนั่งบนโซฟาแทะเมล็ดแตงโมพลางกดรีโมทหาช่องโทรทัศน์ จนเจอรายการเวทีวันไหว้พระจันทร์ของ CCTV1 เป็นภาพที่เฉินเหยี่ยพิธีกรมากชื่อของ CCTV กำลังหัวเราะเฮฮาแนะนำรายการกับพิธีกรของ CCTV อีกสามคน แม้ว่าชื่อเสียงโดยรวมของเฉินเหยี่ยตอนนี้ไม่สูงเท่าจางเย่แล้วก็ตาม แต่ตำแหน่งใน CCTV และวงการพิธีกรนั้นยังไม่มีใครมาแทนที่เขาได้ เขาสามารถจับความรู้สึกคนและมีอารมณ์ขัน เป็นธรรมดาที่งานแสดงเวทีใหญ่ระดับนี้ของ CCTV1 จะขาดเขาไปไม่ได้แน่นอน
เมื่อยายเหลือบไปเห็นก็เบ้ปากบ่น “ไม่มีเย่น้อยของบ้านเราเสียหน่อย จะดูมันไปทำไม”
น้ารองกล่าวกลั้วหัวเราะ “มีแต่ไอ้พิธีกรนี่ทุกปี ดูจนรำคาญแล้ว ลองเย่น้อยของเราไปร่วมสักทีสิ ได้เบียดพวกนั้นกระเด็น”
น้าสะใภ้รองเสริม “นั่นสิ ทั้งชื่อเสียง ทั้งความสามารถ เย่น้อยมีอะไรเทียบพวกนั้นไม่ได้?”