บท 20: 5.5 Brightest Falling Star
America, Saturday (12:00 pm)
"I just polished up a whole case. Please get me another set of beer. Make it snappy!" dikta na sabi ni Ryza habang nakahandusay na sa sofa.
"Coming right up." nagdadalawang-isip na tugon ng waiter dahil nag-aalala na rin ito sa kalagayan ng customer nila. Ito na ang ikatlong beses na bumalik sina Eiji at Ryza sa bar dahil na rin sa pangungulit ni Ryza na kailangan niyang makalimot sa problema lalo na tungkol sa kanyang kasintahan na si Michael Okita.
"Michael... my love, When will you come back to me? I miss you so much." Bulong na lang ang narinig ni Eiji kay Ryza dahil nakakaidlip na din ito habang iniisip ang kanyang nobyo.
The nights were long enough para habaan pa lalo ni Sawakita ang kanyang pasensya sa babaeng dinamay siya sa inuman. Tila nahihya pa siyang lapitan ang waiter dahil na rin sa pagiging masi- ba ng kasama niya sa alak.
"Sir, could we just cancel her order immediately?! She looks miserable and I guess it is not practical for her to have an- other round to drink in these glasses." pangungumbinsi ni Sawakita na siya namang sinang-ayunan ng waiter.
[Eiji Sawakita…]
Sa madaling sabi, wala na rin akong pambayad sa mga luho niya tulad nitong paglalasing sa katirikan ng tanghali. Pasalamat na lang siya at hindi ko kailangang bumiyahe papuntang New York City para mag-aral ngayon sa on-site campus.
Nakakasawa na rin namang makinig sa mga kadramahan niya sa buhay pero sino ba naman ako para magreklamo kung sila mismo ang nagturo sa akin sa mga pasikot-sikot dito sa bansang ito. Pangarap kong makapaglaro sa NBA habang kumikita ng malaki galing sa mga sponsors at endorsements. Swertihan na lang kung ang pangarap mo ang magiging daan para umasenso ka sa buhay at suportado ka pa ng angkan mo sa gusto mong gawin.
Marami na akong nakilalang napariwara dahil sa mindset na kailangan mong maging mayaman sa salapi sa kahit ano pa mang pamamaraan. Nakakapanghina lang malaman na ganito din ang sinapit ng Ryza na ito sa ngalan ng apelyido nila.
⏱Flashback⏱ ►
Cooper tycoons ang naghari sa industriya ng electronic devices sa buong Las Vegas bago pa dumating ang pandemic sa mga buhay namin. Sa kasamaang palad ay napilitan rin silang magsara pansamantala dahil sa mababang demand sa kanilang produkto.
"I've been telling you several times that you cannot gain any profit from teaching out-of-school youths. Are you freaking insane?!" Galit ang pinasalubong ng kanyang ama sa pangungumbinsi kay Ryza na magmanage na ng kanilang business.
"Dad! you can't just stop me by insulting my decisions in life. I'm the authorized narrator of my own journey so shut that idea up." Gano'n na lamang sila mag-away ng magulang ni Ryza tuwing binibisita nila kami sa aming unit.
Masakit sa tenga na marinig mismo sa pamilya niyang walang pagkakawang-gawa ang magpakapagod para lang iangat ang pamumuhay ng ibang tao sa pamamagitan ng sarili niyang paraan. "Don't waste your life on useless hobbies. Get a job that can feed your stomach." at kinumbinsi pa niya ang anak niyang isuko na lang ang gusto niyang gawin sa buhay.
"Wow naman. Sa pagkakaintindi ko, ang pagtuturo ay isang selfless act kaya paano mo sasabihing walang patutunguhan ang ginagawa niya?!" bulong ko na lang sa sarili kong utak. Nagpipigil talaga ako ng emosyon dahil ayokong masabihang walang utang na loob ng tatay niyang nagmamagaling.
"I know that money really matters to you but I hope you will remember these words dad. You can curse me 24/7 for all I care but then again, I'll be the one and only daughter left that can stand up for you since mom was diagnosed critically of Covid virus." at tulad ng laging nangyayari, ang natatalo sa away ay ang pikon sa kanila.
◄ ⏱End of Flashback⏱
Paalis na kami dapat sa bar nang bigla kaming harangan ng security guards at mga pulis. "Is everything alright?" tanong niya at tila minamata niya ang kasama ko. Obvious naman sir na hindi ka- mi makaalis ng maayos dahil nakaangkas si Ryza sa likod ko. Bulag ka ba sa nakikita mo?
"Of course." tipid kong sagot sa kanya. Hindi na ako umimik sa guard dahil nakakawala lang ng oras at pagpapasensya ang pakikipag-usap sa tulad niya. Maingat kong isinakay si Ryza sa likod ng kotseng nakaparada sa entrance pero bigla ko siyang nabita- wan nang dahil sa narinig ko.
"You are under arrest for human trafficking." Sabi ba naman ng pulis sa mukha ko. Nainis na talaga ako nung pinipilit nila akong isakay sa patrol car nila at pinoposasan ang kamay ko. Kung hindi ako handa sa ginagawa nila ay siguradong katapusan na ng maliligayang araw ko. Agad ko na silang inilagan at dalidaling pinaandar ang kotse na kasama si Ryza.
- BACK TO SCENE -
Nakaalis silang pareho ng matiwasay at kumpleto pa ang kanilang mga kagamitan. Samantala ay nagpapahinga na ng maigi si Ryza sa back seat habang lumilibot sila around the city.
"Nakakapagtaka namang hindi na nila tayo hinahabol." komento ni Sawakita sa nangyaring insidente kanina sa bar. Dagdag pa nito, "Mga kawatan lang siguro ang mga siraulo na iyon."
Sa tulin ng pagpapatakbo ni Eiji ng sasakyan ay tila naalimpungatan si Ryza sa kanyang pwesto. "Those were my dad's colleagues. They are threatened by my mere presence since I'm the heir of our company for the next four years to come. That is why they kept meddling with my affairs." Walang ganang paliwanag ni Ryza kay Sawakita.
"Ibang klase rin sila. Nagawa nilang manghamak ng ibang tao para sa mga ambisyon." seryosong sabi ni Eiji. "So, what are your plans now?!" nag-aalalang sabi niya kay Ryza.
Tila walang pakialam si Ryza sa kanyang sarili dahil "Look, I'm sorry for all the trouble that I've caused you but thanks again for saving my life." ngiting sabi ni Ryza habang nakapatong ang kamay nito sa balikat ni Eiji.
"Lasing ka lang kaya mo naiintindihan ang lahat ng sinasa- bi ko sa'yo ngayon." natatawang sabi ni Eiji sa kanya. Humilata siyang muli sa backseat, "And maybe that's a fact but don't forget that I am a scholar despite of my situation as of now." sabi ni Ryza at patuloy na lamang niya hinahalungkat ang kanyang phone para tignan ang kanyang notifications.
[Ryza Cooper…]
I was kind of bothered when I received 17 unread messages and 9 missed calls just in a few hours of partying nonstop within a week. For the past few days of contemplating my actions, I just realized how pathetic I've become.
To be honest with you folks, I really never wanted to have a luxurious life since wealth almost destroyed our family relation- ships. My mom didn't want to get involved in dad's businesses when she discovered something crazy in their transactions.
It merely consists of fake documents of their business proposals and some official receipts that were usually tampered with by unauthorized signatures. Falsification of documents is not really my thing yet I did nothing to stop them. What a waste of breath!
Right now, I'm just happy about my achievements and the charitable foundations that I've started. The Bright Learners were one of my greatest legacies and I let Akagi and Kogure take over my office in Japan.
And speaking of the devil, another customer is yet taking advantage of our partial incentives. "Hello! This is Ryza Cooper speaking. How may I help you?" I asked them cheerfully as noth- ing miserable happened in my life. I guess Eiji would have probably doubted if I was really sober with alcohol the last few hours due to my best-quality voice in the call.
"Thank goodness you've answered my call. Can you help with my lessons in Algebra?" The caller's voice was kind of cute and it's such a shame on my part as an irresponsible customer service provider to be in a sober mode right now.
"Good day Ma'am. I'm sorry for the inconvenience a while ago. I will recommend you to one of my best employees. Where do you reside right now?" I asked the client in a convincing manner as much as possible.
"I'm in Japan right now." She said to me in reply.
"Oh, that would be great," I answered her and I was happy that Kogure-san's schedule is free at the moment to cater to her demands of learning efficiently.
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง