ดาวน์โหลดแอป
13.47% 惊悚乐园 / Chapter 197: 第198章 苍灵论剑(十三)

บท 197: 第198章 苍灵论剑(十三)

    其实小叹不是没有绰号可报,只是“紧张的游斗者”这种名号听上去实在不像是江湖中人该有的称号。

  事实上,在场的五人中,也唯有封不觉那“莫测狂徒”的名头能往外抖了。像似雨的“灵剑士”,悲灵的“精明的枪客”,还有迹部少爷的“高调突袭”这类……至少在这帮武侠世界的人眼中肯定是意义不明、难以理解。

  “黎若雨。”

  “古小灵。”

  毕竟这不是霹雳世界,似雨若离和悲灵笑骨貌似都不能算是名字,所以似雨和悲灵干脆就报了自己的真名。

  “呃……”迹部少爷犹豫了两秒:“金富贵。”

  听到这三个字的时候,连封不觉都差点儿没忍住笑喷出来,而似雨也是在强忍。

  小叹和悲灵可是彻底疯了,他们每人捶打着迹部的一侧肩膀,狂笑不止:“哈哈哈……原来如此……哈哈哈哈哈……”笑得眼泪都快出来了,这让对面的四名NPC不禁觉得莫名其妙。

  “哦,我这三位寮客,他平日里最爱说笑。”封不觉表情十分自然地对NPC们解释道:“这是他们之间才懂的一个笑话,想来是情不自禁才笑出声来。若有失礼之处,诸位莫怪。”

  他这个解释其实没什么说服力,不过林常他们也没有深究的意思,在他们看来,最多就是那个有点儿娘的小子报了个假名字,结果被同门取笑了而已。

  可实际上,迹部少爷,他报的确实是自己的真名……

  在二十一世纪中叶,一个在大城市中长大的人,被父母起了这么一个名字,成长路上,个中滋味,那真是只可意会,不提也罢啊……

  “呵呵……封寮主言重了。”林常在花影六剑中排行第一,年纪也最长,其待人接物自然是老成周到,他随即就若无其事地说道:“来来来……请坐,坐下再聊。”他引着破剑茶寮的几人都到房间中的一张大桌边坐下。

  封不觉一边落座,一边借坡下驴,转移话题道:“对了,不知诸位大侠,请我们来此,是有何事指教?”

  “指教不敢当。”叶慕菡道:“仅凭封寮主适才在楼下露那一手,你指教我们几个,恐怕也绰绰有余了。”

  “呵呵呵……不敢当,不敢当。”封不觉笑得要多假有多假,他心里现在想的是:这位姐儿们,您该不会是想亲自再来试试我的功夫吧,那我可就凶多吉少了……

  “诶~封寮主不必过谦。”林常在旁微笑着道:“就连叶老爷子也对你的武艺刮目相看,这可难得。只怕封寮主在江湖的同辈人里,根本找不到对手吧?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C197
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ