ราชันเร้นลับ 586 : บอกลาและพบกันใหม่
“อะไรนะ… เขารู้จักฉัน?”
ขณะหรี่เสียงถาม นักปรุงยาร่างท้วม ดัควีลล์ ทำหน้าตกใจราวกับเห็นผี
นกฮูกมองไปข้างหน้าด้วยดวงตากลมโต
“ข้าสังเกตเห็น ขณะที่เขาเดินเข้ามาในร้านแล้วมองเจ้า เขาชะงักไปสองวินาที”
“บางที เขาอาจจะคิดว่า ‘น้ำหน้าอย่างไอ้อ้วนนี่จะขายยาได้จริงหรือ’ ก็ได้นะ”
นักปรุงยาร่างท้วมโต้แย้ง
นกฮูกกระพือปีกสองครั้งก่อนจะหุบ
“อยากจะคิดแบบนั้นก็ตามใจ”
“…แล้วช่วงนี้แกอ่านหนังสืออะไรอยู่”
ขณะดัควีลล์ตั้งคำถามถาม ไขมันบนหน้าสั่นกระเพื่อมเล็กน้อย
นกฮูกตอบเสียงขรึม
“ขีดจำกัดของข้าขึ้นอยู่กับสติปัญญาของเจ้า หากเจ้านายไม่สามารถสอนหนังสือข้าได้ คำศัพท์ในสมองย่อมมีจำกัด จึงต้องลดมาตรฐานความยากของหนังสือลง แถมยังไม่มีให้เลือกมากนัก ข้าฝึกฝนการอ่านได้จากหนังสือพิมพ์รายวันเท่านั้น”
นักปรุงยาร่างท้วม ดัควีลล์ หัวเราะ
“ฉันคิดว่าจะซื้อตำราปรุงอาหารมาให้แกอ่าน ชื่อของมันคือ ‘อาหารตำรับไบลัมตะวันออก’ ”
โดยไม่รอคำตอบจากนกฮูก ดัควีลล์สวมสีหน้าเคร่งขรึม กล่าวพึมพำกับตัวเอง