บท 141: 0141 ฝันร้าย

ราชันย์เร้นลับ 141 : ฝันร้าย

ไคลน์สลายกำแพงวิญญาณด้วยสีหน้าอิดโรย มันสูญเสียพลังไปมาก

สายลมเย็นพัดผ่านใบหน้า กลิ่นเฉพาะตัวของหญ้าและผืนป่าคละคลุ้งรอบหินก้อนใหญ่

ชายหนุ่มรู้สึกสดชื่นขึ้นจากเดิมเล็กน้อย มันใช้ปลายนิ้วลูบคลำ 3-0782 อย่างทะนุถนอม พลางก้มหน้าจ้องมองอยู่พักใหญ่

จากนั้นก็ถอนหายใจยาว

“ใครจะไปคิดว่า สมบัติวิเศษระดับสามของโบสถ์รัตติกาล จะมีโลหิตแห่งเทพบรรจุด้านใน กล้าพนันได้เลย เหล่าอาวุโสของโบสถ์สุริยันเจิดจรัสคงกำลังพลิกแผ่นดินตามหาสิ่งนี้อยู่แน่”

ขณะนั่งบนหินก้อนใหญ่ ไคลน์ยืดเส้นยืนสายเล็กน้อยเพื่อผ่อนคลายร่างกาย

หากเป็นบนโลกจริงแห่งนี้ มันไม่กล้ายุ่งเกี่ยวกับตราศักดิ์สิทธิ์แห่งสุริยันมากนัก เพียงเก็บกลับเข้าไปในกระเป๋าเสื้อกันลม

ชายหนุ่มหยิบนาฬิกาพกใบองุ่นออกมาเปิดผาตรวจสอบ เหลือเวลาอีกราวหนึ่งชั่วโมงก่อนผู้เก็บซากศพฟรายจะมาผลัดเวร

ง่วงฉิบ… อยากได้ไม้ขีดไฟค้ำเปลือกตาไว้

มันกำลังงัวเงียสุดขีด เป็นผลพวงจากประสบการณ์เฉียดตายเมื่อครู่

หลังจากนั่งครุ่นคิดสักพัก ไคลน์ยังไม่พบคำตอบ ว่าต้องทำอย่างไร จึงจะพยุงสติไว้ได้นานหนึ่งชั่วโมงเต็ม