บท 237: คำเชิญ

บทที่ 237 คำเชิญ

โรแลนด์กลับมาถึงห้องทำงานแล้ว ก็เริ่มวาดแบบเครื่องจักรใหม่ทันที

ในช่วงที่กองทัพที่หนึ่งและพวกแม่มดเดินทางไปเมืองหลวงนี้ เขาไม่ได้ว่างงานเลย ตรงกันข้าม โรแลนด์กลับรู้สึกว่าตัวเองยุ่งกว่าปกติด้วยซ้ำ ต่อให้ไม่มีไนติงเกลมาป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ เขาก็ไม่มีเวลาอยู่กับอันนาตามลำพังอยู่ดี ตอนนี้เขาต้องจัดการกับผู้อพยพที่ทยอยมาเพิ่มทีละลำเรือ ทั้งยังต้องดูอันนากับลูเซียถลุงวัตถุดิบสำหรับใช้ในงานผลิต ตลอดจนสร้างเตาถลุงเพิ่มด้วย

เมื่อก่อนนี้ พวกเขาใช้ประสบการณ์และความรู้สึกในการถลุงเหล็กและเหล็กกล้ามาโดยตลอด โลหะที่ถลุงออกมาได้ประกอบด้วยอะไรบ้างก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้พอได้ลูเซียมาช่วย โรแลนด์ก็สามารถวัดส่วนประกอบในก้อนโลหะได้อย่างแม่นยำ เขาอาศัยพลังของลูเซียทำการเปรียบเทียบซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายครั้ง จนกระทั่งได้ข้อมูลที่จำเป็นต่อการถลุงแร่มากมาย อย่างเช่น ต้องกวนแร่หลังจากหลอมนานเท่าไร ต้องใส่ถ่านไม้ลงไปมากแค่ไหน ต้องใส่วัตถุดิบเพิ่มเติมอย่างหินปูนเพื่อกำจัดฟอสฟอรัสหรือไม่ หรือต้องผสมโลหะอื่นๆ ลงไปเพื่อให้ได้โลหะผสมหรือไม่...