บทที่ 375 ความปรารถนาสุดท้าย
เฟร์รานคุ้นเคยกับห้องใต้ดินในคฤหาสน์ชิลต์มาแต่ไหนแต่ไร
ตอนเด็กๆ เขาเคยยึดที่นี่เป็นสนามเด็กเล่นของตัวเองด้วยซ้ำ การสำรวจหาของแปลกๆ ในหีบที่ถูกปกคลุมด้วยฝุ่นหนาคือกิจกรรมที่สนุกที่สุดสำหรับเขา แน่นอนว่าเขาถูกบิดาตีเพราะเรื่องนี้อยู่หลายครั้ง จนกระทั่งถูกห้ามเข้าห้องใต้ดินเพียงลำพัง ทว่าเฟร์รานก็ยังหาวิธีแอบเข้ามาในนี้จนได้
เซอร์ชิลต์พาเขาเดินเข้าไปในห้องหินที่อยู่ด้านในสุด กำแพงทั้งสี่ด้านในห้องนั้นฝังผลึกหินสีฟ้าอ่อนขนาดเท่ากำปั้นไว้...เฟร์รานขนลุกซู่ หินทุกก้อนล้วนเป็นหินอาญาสิทธิ์ชั้นดีทั้งนั้น ตอนเด็กๆ เขาอาจยังไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้ แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่านั่นหมายความว่าอย่างไร หินอาญาสิทธิ์คุณภาพสูงย่อมมีมูลค่ามหาศาล หินที่ใหญ่ขนาดนี้อย่างน้อยๆ ก็ต้องมีมูลค่าประมาณห้าร้อยถึงหกร้อยเหรียญทองได้
ตระกูลชิลต์ร่ำรวยขนาดนี้เชียวหรือ
ทันใดนั้น เขาก็นึกขึ้นได้ว่า แผนที่ขุมทรัพย์แผ่นนั้นเขาก็ได้มาจากห้องใต้ดินแห่งนี้เหมือนกัน