บท 241: บทที่ 137-1 หลอกลวงมากเกินไป

บทที่ 137-1 หลอกลวงมากเกินไป

นับตั้งแต่กลับมาจากงานเฉลิมฉลอง ฉินจือเหยียนก็ป่วย พ่อหมอแห่งหนานเจียงทั้งแปดต้องเข้ามาดูอาการในห้องนอนติดต่อกันถึงสามวัน สุดท้ายในเช้าของวันที่สี่ก็เดินออกจากห้องได้ ทุกคนแทบหมดกำลังใจ  ว่ากันว่าหากยังไม่สามารถเชิญท่านผู้อาวุโสใหญ่ออกจากวังหลวงได้ ฉินจือเหยียนคงอยู่ไม่ถึงปลายเดือนนี้

ชิงเซี่ยไปคุกเข่าอยู่ที่หน้าประตูม่วงทองด้วยตัวเอง เพื่อขอพระราชทานอนุญาตให้เข้าวัง หลังจากนั้นสองชั่วโมง กลับได้กล่องใส่ยาเม็ดมาหนึ่งกล่อง บอกว่ายานี้สามารถช่วยชีวิตองค์ชายสามได้

หลังจากให้ยาไปแล้ว ลมหายใจก็ก็ผ่อนคลายลง อาการป่วยก็ค่อยทุเลา สีหน้าของฉินจือเหยียนก็ไม่ได้เผือดซีดเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว ชิงเซี่ยจึงคลายใจที่วิตกกังวลมาหลายวันลงได้เสียที ทว่าพิษที่คอยดักซุ่มอยู่ในร่างกายก็ถูกปลุกเร้าขึ้นมา จนไอเป็นเลือด ป่วยนอนซมลุกไม่ขึ้น