บท 187: บทที่ 120-4 สถานการณ์พลิกผัน

บทที่ 120-4 สถานการณ์พลิกผัน

เหล่าผู้คนทั้งหลายนั่งอยู่บนหลังช้างที่กำลังเดินไปบนพื้นที่ราบอันหาพบได้น้อยในพื้นที่ของหุบเขาเผิงไหล ตลอดเส้นทางที่พวกเขาเดินผ่าน พบเจอบุรุษและสตรีในชุดเสื้อผ้าสีครามจำนวนมาก มีทั้งกำลังหอบหนังสือและอ่านมันอย่างหนัก มีทั้งกำลังทำงานใช้แรงงานเหมือนกับชาวบ้านทั่วไป แต่ที่ทำให้ผู้คนรู้สึกตกใจที่สุดก็คือ ขณะที่พวกเขาเดินไปถึงจุดหนึ่งซึ่งเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำ กลับเห็นลูกศิษย์วัยหนุ่มสาวชาวเผิงไหลจำนวนมากถลกขากางเกงขึ้น ยืนอยู่ในที่นาที่เต็มไปด้วยน้ำขัง กำลังก้มหน้าก้มตาดำนากันอย่างตั้งใจ บนใบหน้าของแต่ละคนช่างแสนร่าเริงเบิกบาน เครื่องมือที่พวกเขาใช้รดน้ำ​ กำจัดวัชพืช รวมถึงไถหน้าดินแต่ละอย่าง ล้วนเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อนทั้งสิ้น กลวิธีใหม่ๆ​ มีให้เห็นได้ศึกษาไม่หยุด

หลินมู่ไป๋มองตามไปด้วยความใคร่รู้ คิ้วคมสะบัดขึ้นราวกับกำลังร่ายระบำ หลายต่อหลายครั้งที่เขาอดไม่ได้ต้องหันหน้ากลับไปขอคำชี้แนะจากชาวเผิงไหล แต่ทว่ากลับถูกดวงตาคมกริบของชิงเซี่ยที่ตวัดมาทำให้ตกใจเสียจนต้องเก็บความอยากรู้อยากเห็นกลับไปจนหมด