ดาวน์โหลดแอป
35.92% Wish I Never / Chapter 37: CHAPTER THIRTY-SEVEN

บท 37: CHAPTER THIRTY-SEVEN

When Leah was done checking me up, I packed my things with the help of my mom and checked out of the hospital. The ride home was quiet. No one said a word. It was getting on my nerves, but I shrugged it off and looked out of the window as we passed by instead.

I sighed after a while and decided to break the silence when the car stopped in front of a huge house. My eyes widened and my jaw dropped, was this our house? You got, to be kidding me. I was squealing on the inside.

I opened the car door and got out, looking at the house in awe. "Come on. Let's go inside." My mother said, dragging me to the front door. Golden eyes chuckled and got my bag out of the car trunk.

My mom opened the door and voices screamed surprise, making me gasp at the crowd in the house. They all pulled me into a hug one by one, saying things I didn't even remember. I tried to smile and pretend that I was okay, but these people were freaking me out.


ความคิดของผู้สร้าง
anais_baromeo anais_baromeo

Your gift is the motivation for my creation. Give me more motivation!

นี่คือสิ้นสุดของ ส่วนที่หนึ่ง และดาวน์โหลดแอป Webnovel เพื่อดำเนินการต่อ:

สแกน QR code เพื่อดาวน์โหลด Webnovel

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C37
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ