ดาวน์โหลดแอป
18.8% 遮天 / Chapter 346: 第三百五十二章 炼神源突破

บท 346: 第三百五十二章 炼神源突破

  神城,巍峨而雄伟,像是神灵的府邸,有传说它是从仙界坠落下来的。

  叶凡即将远行,回头望神城,感受到了一种大气与沧桑。它方圆百里,浩大无边,历经荒古年代,到现在都不朽。

  “保重!”

  “回去吧!”

  叶凡与李黑水告别,大步向前走去,渐渐消失在地平线上。

  前方,安妙依正在等他,月白长裙,腰束玉带,小蛮腰纤细,身材修长,婀娜动人。

  她如一株仙葩,亭亭玉立,飘扬芬芳,微风吹来,长群飘动,青丝飞舞,似欲乘风而去。

  两人一起上路,远离神城,古木与藤萝越来越少,即将离开这片温暖之地。

  叮咚的灵泉渐少,草木越来越稀疏,冷气飘来,绿色的植物逐渐消失。

  “已是飘雪的季节。”安妙依轻声道。

  前方,一片白茫茫,银装素裹,山川皆为白雪覆盖。

  神城是一个很特殊的地方,它周围的地域终年生机勃勃,春暖花开。

  远离神城后,真正的季节才显现出,不知不觉间,已经到了冬季,鹅毛大雪纷飞,北风呼啸。

  北域茫茫,一片苦寒,寒冷的风吹来,发出呜呜声,卷起片片雪花。

  “古风小弟似乎对我有成见,一直在防备我。”安妙依的美无需怀疑,精致的面孔挑不出一点瑕疵。

  “安仙子多想了,我怎么会对你有成见,你艳冠东荒,我想没有几人可以抵住你的魅力。”叶凡踏雪而行。

  “话不应心,古小弟不实在哦。”安妙依肌肤晶莹,比雪还白,细嫩如玉,在雪地中前行,如凌波仙子。

  叶凡的确生有警惕之心,这个姿容无缺的女子,在这个时候离开神城,未免太巧了。

  “安仙子要去何处?”

  “还未确定下来,古风小弟要是不嫌烦,不如我们同行一段时间吧。”安妙依眸波流转。

  “能与安仙子同行,自然求之不得,不过我这次有些私事要去处理。”

  此女美则美矣,可是动机不纯,若是平日,他可以吃掉糖衣。但现在可不是风花雪月时,诸圣地以及中州诸子百教将攻打紫山,他没有多少时间可以耽搁。

  安妙依轻笑,脸上挂着动人的笑容,道:“那好,离开这片地域,我们便各自行事。”

  在路上,她若隐若无的点到上次的鬼面铜器,涉及到了半件极道圣兵,毫无疑问很吸引人。

  天色擦黑时,叶凡在雪地中停了下来,猛地转身,却什么也没有看到。

  方才,明明有被窥视的感觉,他心中顿时一紧,难道是安妙依联合强者,要在此对他出手?

  “妙依也感觉到了,我们身后有人跟踪。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C346
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ