ดาวน์โหลดแอป
55.55% 武田家的明国武士 / Chapter 350: 第三百四十五章 昌幸的求亲

บท 350: 第三百四十五章 昌幸的求亲

  李晓走过去,神态复杂地看着被李正暴打过的小真田幸村。

  对方尽管狼狈不堪,但嘴唇上仍是撅着,似乎十分不屈的模样,甚至也没有掉眼泪。

  小幸村待看见李晓走来,隐隐有几分害怕,身子不自觉地向后退了几步。

  李晓温和地笑了笑,对这位历史上名震天下的人物,想到自己的将来,李晓还是觉得小时候,不要太得罪他的好。

  李晓问道:“你叫源次郎对吗?”

  小幸村看着李晓,眼中一副敌意,但却一声不吭。

  李晓不以为意言道:“我是武田家家老李晓,不知你听说过没有?”

  小幸村听了李晓之言,顿时神色一变,言道:“原来阁下是但马守大人,我对你的勇武十分敬佩,希望将来能成为和你一样的武士。希望有一日能得以传授枪术,我也最喜欢用枪。”

  李晓闻言哈哈一笑,心底亦有几分自得,言道:“好,日后有机会,一定教你。”

  “真的吗?”真田幸村听李晓答应,顿时一根筋地双眼冒起了小星星。

  “听闻与但马守大人,正是凭此枪,与天下第一上泉信纲,两次决战皆不分胜负,敢问但马守大人,你和上泉信纲到底谁更厉害一点。”

  李晓笑了笑言道:“上泉伊势守无论是剑道,还是修养皆是天下第一,但是我李晓亦不差,你明白了吗?”

  真田幸村听了似不解,但仍努力点了点头。

  李晓示意李正过来,然后对李正,言道:“不论如何,你们将来都必须要作为御馆大人之家臣侍奉,所以我希望你们二人可以和睦相处。”

  于是在李晓的劝说之下,真田幸村与李正二人说和。

  李正在父亲之命之下,颇有几分不甘心,但是不敢违背李晓的意思。

  李晓笑了笑,这样的小孩子脾气一会就过。

  随即李正又向李晓介绍他的玩伴,与他年纪差不多一个男孩,是信虎时期武田家名军师,荻原常陆介昌胜之后。

  李晓听了点了点头,让师冈一羽拿了三把精致的肋差,赠送给幸村,李正三人,作为见面礼。

  正待这时,方才见过那名叫竹内的真田家武士,前来言道:“但马守大人,主公已到寺中,设下茶会,还请阁下前往品茶。”

  “哦?昌幸公到了?”李晓双眼微微一眯,正所谓宴无好宴,真田昌幸这时候邀请自己前往,必然有什么事相求。

  想到这里,李晓看了一眼俏生生立在屋檐下,正展演欢笑的女儿。

  “既然如此,就请带路吧。”

  李晓还是答应了真田昌幸的邀请。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C350
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ