ดาวน์โหลดแอป
54.66% 祷师 / Chapter 164: 第一六六章 回忆(三)

บท 164: 第一六六章 回忆(三)

  睁开眼睛,小男孩看到了白色。

  白色的天花板,白色的灯,白色的墙壁,白色的门,白色的被子、枕头、床单……

  他不知道自己睡了多久,头疼得像是要裂开来一样,空气里弥漫着消毒水的气味,日光灯管的两头微微发黑,可以看出来明显的闪烁,似乎还发着轻微的“呜呜”声。

  偏头,他看到了一旁的小女孩,缩在一把木头椅子上,抱着膝盖,脑袋仰朝后方,嘴巴大张着,能轻易投进去一颗李子。

  回过头,小男孩看着天花板,回忆起了在家里发生的事。

  他记得那个疤脸的面孔,记得他飞出去的脑袋和肩膀,以及洒得自己满身满脸的鲜血,印象最深的就是那些鲜血的温度,仿佛能把皮肤烫伤。

  还有血的味道,淡淡的铁锈味,仿佛是人类内心冷漠的最佳证明。

  “我的身体里……有链子?”他抬起手,没有看到被锁链刺破的伤口,手上的皮肤完好无损。

  再摸了摸身上,情况也是一样的。

  对于一个六岁的小孩子来说,全身放出锁链把疤脸杀死的情况,只能用做梦来解释。

  掀开被子坐起来,床垫的弹簧发出了“当当”两声轻响,小女孩吸了一口气,醒了过来,吧嗒着嘴,睁大眼睛看着小男孩。

  “医院?”小男孩向她问道。

  小女孩点了点头:“你睡了两天。”

  “为什么?”小男孩惊讶的睁大了眼睛。

  小女孩摇摇头,嘴一瘪,大滴大滴的眼泪从脸颊滚落下来。

  “我们走。”小男孩下床来,拉住小女孩的手,往病房的门走去。

  链子的事他想不明白,但链子出现之前的事他还记得,病房里只有小女孩一个人,这本身已经说明了很多事情。

  “外面有警察……”小女孩拖住了他。

  小男孩回头,看向了窗子,这里是一楼。

  …………

  “真是怀念这一天,怀念这家医院,我们就是在这里遇到了阿静。”顾七和珍妃站在窗外,看着小男孩笨拙的取下了纱窗。

  身旁仍然只有珍妃,鱼惧罗、疯马和克劳斯都不在,这里是珍妃的幻境,她可以选择让谁进入,就像在篮球馆里,她可以选择让顾七不进入映射幻境一样。

  珍妃的容貌不再发生变化,脸色仍白得厉害,眼珠仍黑得发亮,双眼周围的灰色线细不再变淡,披头散发,总体来说仍然十分吓人,不过和别的凶灵比起来,已经可以说是十分漂亮了。

  只是她仍没有说话,静静的看着。

  …………


ความคิดของผู้สร้าง

感谢xfvbnqwe1的月票!感谢月上山青的打赏!

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C164
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ