ดาวน์โหลดแอป
21.12% 唐砖 / Chapter 322: 第四十节谬论

บท 322: 第四十节谬论

  云家既然是带了仪仗,自然要遵守规矩,作为武侯云烨不能坐车,骑马是他的唯一选择,到了大唐他才明白那些可笑的仪仗到底有什么用 ,官员出京是必须要用仪仗开道的,迎接重要嘉宾也是要用仪仗来迎接的,要不是会被认为是对他的羞辱。

  李纲每回来云家,都嘟囔着说云家没规矩,他老人家来了,连个仪仗都没有,传到长安会被官员们笑话,老程,也有同样的诉求。

  后来云烨干脆就把仪仗摆在大门,谁来了,都让仆役们举着去迎接,谁料想,差点把前来云家拜会的蓝田县令吓死,远远看见仪仗就落荒而逃,还给云烨来信哭诉说云家想害死他,这件事又成了长安城里的笑话,云家的仪仗忽然变得不值钱了,也因此云烨被皇帝下旨罚去了一年的薪水。

  这个世界上任何事情就像塞翁失马一样,有坏的一面,也就有了好的一面,仪仗不值钱,所以到云家的客人也就多了起来,没人再提仪仗的事情,满长安的人那怕要饭的上门,也会在云家门房看到那些富丽堂皇的东西。

  云烨想吧云家平民化一些,但是遇到了极大的阻力,以奶奶为首的封建主义的狂热分子对于云烨不知所谓的举动,集体投了反对票,这次的出行就是云家封建势力的反扑,能带的全带上,八个丫鬟,十六个仆役,再带上两位老嬷嬷,云家收养的孤儿也带上四个,有能力的护卫倾巢出动,连在蒸酒作坊里养老的老兵都不放过。

  光粮草就装了七八车,再加上帐篷,桌椅,毯子被褥,油灯,马桶,也装了五六车,拉车的马只要漂亮的,不要有力气的,直到老钱骑着一头驴子也跟上来,云烨就知道,长安城里新的笑话又产生了。

  程处默不算,他带着小老婆,没资格显摆,牛家也是一长串马车,小牛夫人的谱摆的比云家还大,三个女人见了面,叽叽呱呱的说个不停,最后商量了一下,觉得云家马车最大,最舒适,三个女人就钻进了云家的大马车,过了一会辛月还把云家的老嬷嬷叫进去,于是,麻将声就响了起来。

  车队很快就上了官道,长安到洛阳的官道又宽又平整,道路两侧长满了树木,有树木遮荫,行路倒也是一种享受,看看大路两边的村庄,一望无垠的原野,心胸中自是海阔天空。

  “烨子,咱们为什么要去少林寺啊,你和我爹的谈话,我到现在都不明白,你走之后,我娘可是哭号了一宿,说我爹没良心,自己领兵在外,就不管全家老小的死活,我爹哄了一宿。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C322
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ