ดาวน์โหลดแอป
94.52% 悠闲小地主 / Chapter 397: 第四百一十一章母子情

บท 397: 第四百一十一章母子情

  海军昂着他的小脑袋,指着树上的八哥说道:“你下来啊,你下来啊。”

  “你下来啊,你下来啊。”八哥在树上说道。

  大家看着这树上的八哥都笑了起来,这真是一只好鸟啊,也不知道是谁家样的,或许是谁家的鸟跑了出来呢。

  “汪汪,汪汪……”地上的孙二牛带来的藏獒大叫着。

  “威风,你干吗?好了,不要叫。”小萍拍着她家藏獒的身边说道。

  “哦,这就是威风啊,感觉一点都没有变,还是那样的帅。”家豪看着身边的威风说道。

  他想到了自己家的旋风还是从孙二牛家抱来的呢,这旋风长的都快有它妈妈那么高了。

  这时候,不知道从什么地方旋风跑来了,看见身边的威风,它开始不停的汪汪的大叫着。

  这人要是遇到了亲人都会抱在一起痛哭流涕的,这狗更是的,虽然不会抱在一起痛哭流涕,但是它们也有自己表达的方式。

  “汪汪……”威风看见旋风也跑了过来。

  “汪汪……”旋风拼命的叫着。

  虽然旋风已经长大了,但是它的身体里始终流着威风的血呢,血肉亲情啊,那可是变不了的。

  只见两只藏獒的头紧紧的贴在一起,时而昂着头汪汪的叫着,时而用自己的头蹭在另一个够的头边。那种场面好像是我们好久没有相见的人一样,十分的亲密。

  “家豪叔叔,这是不是你从我家抱来的小狗?长这么大了?”小萍指着旋风说道。

  “小萍,你真厉害,这你都能看出来,是啊,我养的好吧?”家豪笑着摸着小萍的小辫子说道。

  “真好,长的可真好啊,好胖,比我们家的威风还厉害呢。”小萍笑着说道。

  “家豪,还是你养狗好啊,你看看我们家这狗被你养的多好啊,真是很好,你看看我家的那狗,哎,真是天地差别啊。”孙二牛看着家豪的藏獒说道。

  “家豪,你看,那是野鸡,真的是野鸡啊。”赵珍珍指着前面的山那边正在地上吃东西的野鸡说道。

  “威风,快去抓野鸡,快点去啊。”二牛拍着自己的藏獒说道。

  “汪汪,汪汪……”只见旋风像一阵旋风一样的跑了起来,掀起来地上好多的尘土。

  威风看着自己的儿子旋风跑的像闪电一样的风驰电掣,它蹲在地上汪汪的叫着,好像在给自己的孩子鼓劲一样的。

  旋风好像听到了来自妈妈的鼓励一样的,它跑的更快了,只见地上正在找食物的野鸡看见了,连忙飞了起来。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C397
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ